Een oude wijsheid:
vreugde en verdriet liggen dicht bij elkaar en zo hebben wij dat recent ook weer in PCC ervaren.
Verdriet 1
In december overleed zeer onverwacht onze geliefde bewoner Ahmed.
Ahmed woonde al meer dan 20 jaar bij ons, nadat hij in 2004 uit Tamale in Noord Ghana naar PCC was gekomen. Hij was toen waarschijnlijk zo’n 7 jaar oud en leed aan “cerebral palsy”, mogelijk als gevolg van een geboortetrauma.
Aanvankelijk kon Ahmed niet lopen, maar gelukkig pikte hij dat snel op en sindsdien genoot Ahmed van het goede leven in PCC. Hij was altijd blij, deed graag mee aan allerlei activiteiten en hij was bij verjaardagen de persoon die “Hiep hiep hiep” riep, waarna iedereen volgde met een luidkeels ”Hoera” en dat geheel werd dan driemaal herhaald. Ahmed’s moments of glory!
In november en december ging hij een paar keer naar het ziekenhuis, al leek er geen sprake te zijn van een ernstige ziekte. Plotseling echter overleed hij, zonder duidelijke oorzaak. Toch een verborgen infectie….?
Ahmed wordt erg gemist, want hij was een zeer geliefde bewoner van PCC.
Verdriet 2
En in het begin van 2025 overleed helaas ook Hannah.
Hannah verbleef nog maar een jaartje in PCC, nadat zij begin 2024 uit Kumasi Childrens Home naar onze Community was gekomen. Zij was toen een jaar of 15 oud, bleek doof en had tevens een verstandelijke beperking.
Eigenlijk al vanaf het begin van haar verblijf hier bleek zij niet in optimale conditie, zij toonde geen eetlust, lachte weinig etc.
Veel ziekenhuisopnames later kwamen er verschillende diagnoses naar voren, het meest waarschijnlijk was een chronische leverfunctiestoornis na een eerder doorgemaakte hepatitis.
Het lukte helaas niet, ondanks allerlei behandelingen, om haar in een betere conditie te krijgen en uiteindelijk gleed zij begin januari langzaam maar zeker weg uit het leven.
Hannah was nog erg jong, wij hadden haar graag nog veel goede jaren in PCC gegund, mar het mocht helaas niet zo zijn.
Wij hebben Ahmed en Hannah naar hun laatste rustplaats gebracht en hopen dat zij nu voor altijd mogen rusten in de beschermende handen van hun hemelse Vader en Schepper.
Vreugde
Gelukkig was er in PCC naast dit grote verdriet ook ruimte voor vreugde gedurende de uitgebreide vieringen van het Kerstfeest en van Oud & Nieuw.
Die feestdagen zijn al jarenlang het hoogtepunt van het jaar in onze Community en dat was dit jaar niet anders. Alle bewoners zijn helemaal opgewonden in de aanloop naar en gedurende alle festiviteiten, d.w.z. tijdens de muzikale viering op de kerstavond van 24 dec., bij een bezoek van Father Christmas op 25 dec. (met cadeautjes èn nieuwe kleren voor iedereen) en last but not least als deelnemer aan het altijd bijzondere PCC kerstspel op 26 december.
Vervolgens genoot iedereen volop van de sportdag op 28 december en daarna kwamen alweer spoedig de vieringen van Oud & Nieuw, met o.a. het imponerende Oudejaarsvuur. De festiviteiten eindigen dan de volgende dag met het speciale Nieuwjaarsfeest, waarbij alle bewoners hun van Father Christmas ontvangen mooie nieuwe kleren dragen en trots aan iedereen laten zien.
Er was en is veel vreugde, gelukkig ook dat!
Wij hopen dat PCC voorlopig verder verdriet bespaard zal blijven, maar weten maar al te goed dat veel van onze bewoners in PCC heel kwetsbaar zijn.
Verdriet en vreugde, beide horen bij het leven, maar wij hopen en bidden dat 2025 ons liefst veel vreugde en weinig verdriet zal brengen.
Wij wensen alle lezers en vrienden van PCC hetzelfde toe: veel vreugde en weinig verdriet!
Dat het zo mag zijn. Amen!