PCC slaat de vleugels uit
Al jarenlang probeert PCC – Hand in Hand kinderen met een verstandelijke of meervoudige beperking
, die elders in de steek gelaten zijn, een veilig, warm en stimulerend thuis te bieden. In alle bescheidenheid durven wij te zeggen dat PCC daar heel aardig in slaagt, genoeg getuigen om dat te bevestigen!
Wat betreft de zorg voor alle kinderen in onze Community hebben wij inmiddels binnen Ghana een prima naam opgebouwd. Wij zijn daar trots op en proberen voortdurend de kwaliteit van zorg voor onze bewoners te verbeteren.
Inmiddels wonen en leven hier 89 kinderen en jong volwassenen en over een paar dagen verwachten wij er zelfs nog 3 jonge meisjes bij, die uit Kumasi Children’s Home naar PCC overgeplaatst zullen worden. Dan zullen er hier dus 92 bewoners zijn!
Maar ook buiten de muren van PCC wonen kinderen met een verstandelijke beperking, kinderen die – gelukkig – niet verstoten zijn door hun gezin of familie. Maar dat betekent bepaald niet dat er altijd op een goede manier voor deze kinderen gezorgd wordt. Die zorg varieert van goed bij sommige ouders tot matig of slecht bij vele anderen. Deels komt dit door gebrek aan kennis, veel vaker door een gebrek aan acceptatie van kinderen met een beperking, gecombineerd met grote angst voor “spirits”.
Nadat wij al 2 jaar geleden begonnen zijn met de opzet van een Resource Centre, een kennis- en adviescentrum voor ouders van kinderen met een beperking buiten PCC, hebben wij dit jaar besloten om onze vleugels nog verder uit te slaan en actief aan de slag te gaan in de vele dorpen van Nkoranza District.
Wij hebben speciaal daarvoor 2 mensen in dienst genomen, Gabriel en Emma II, met resp. een opleiding in Rehabilitation Studies en Social Work.
Samen zullen ze (met de onlangs ontvangen motor!) uiteindelijk de honderden dorpen bezoeken en dan met name de ouders van kinderen met een beperking. Tegelijkertijd proberen zij een netwerk met partnerorganisaties en de dorpsvertegenwoordigers op te bouwen. Daarnaast informeren, adviseren, stimuleren en enthousiasmeren zij velen met het doel om de levensomstandigheden en de sociale acceptatie van kinderen met een beperking in de dorpen te verbeteren.
Wat betreft de zorg voor alle kinderen in onze Community hebben wij inmiddels binnen Ghana een prima naam opgebouwd. Wij zijn daar trots op en proberen voortdurend de kwaliteit van zorg voor onze bewoners te verbeteren.
Inmiddels wonen en leven hier 89 kinderen en jong volwassenen en over een paar dagen verwachten wij er zelfs nog 3 jonge meisjes bij, die uit Kumasi Children’s Home naar PCC overgeplaatst zullen worden. Dan zullen er hier dus 92 bewoners zijn!
Maar ook buiten de muren van PCC wonen kinderen met een verstandelijke beperking, kinderen die – gelukkig – niet verstoten zijn door hun gezin of familie. Maar dat betekent bepaald niet dat er altijd op een goede manier voor deze kinderen gezorgd wordt. Die zorg varieert van goed bij sommige ouders tot matig of slecht bij vele anderen. Deels komt dit door gebrek aan kennis, veel vaker door een gebrek aan acceptatie van kinderen met een beperking, gecombineerd met grote angst voor “spirits”.
Nadat wij al 2 jaar geleden begonnen zijn met de opzet van een Resource Centre, een kennis- en adviescentrum voor ouders van kinderen met een beperking buiten PCC, hebben wij dit jaar besloten om onze vleugels nog verder uit te slaan en actief aan de slag te gaan in de vele dorpen van Nkoranza District.
Wij hebben speciaal daarvoor 2 mensen in dienst genomen, Gabriel en Emma II, met resp. een opleiding in Rehabilitation Studies en Social Work.
Samen zullen ze (met de onlangs ontvangen motor!) uiteindelijk de honderden dorpen bezoeken en dan met name de ouders van kinderen met een beperking. Tegelijkertijd proberen zij een netwerk met partnerorganisaties en de dorpsvertegenwoordigers op te bouwen. Daarnaast informeren, adviseren, stimuleren en enthousiasmeren zij velen met het doel om de levensomstandigheden en de sociale acceptatie van kinderen met een beperking in de dorpen te verbeteren.
Voor continue lokale ondersteuning wordt de vorming van een “Parent Support Group” gestimuleerd, waardoor ouders, schouder aan schouder met andere ouders, zaken kunnen bewerkstelligen die zij in hun eentje niet voor elkaar krijgen.
Er worden veel contacten gelegd met leden van de Nkoranza Districtsraad, met Social Welfare en de regionale Gezondheidszorg, alsmede met vertegenwoordigers van lokale kerken. Tevens worden informatieve radioboodschappen uitgezonden over de achtergronden van kinderen met hersenbeschadigingen en aangeboren afwijkingen.
In sommige dorpen wordt gelukkig al begripvol en zelfs enthousiast gereageerd en met die dorpen proberen wij bijv. een Daycare voor die plaats op te bouwen.
Ook nodigen wij wel ouders uit om één of meer dagen met hun kind naar PCC te komen, zodat wij hen hier goed kunnen adviseren over de beste oefentherapieën en zorg voor hun kind, dat biedt kennis die zij dan vervolgens thuis in praktijk kunnen brengen.
Wij stimuleren en bevestigen hen vooral ook in hun rol als goede en zorgzame ouders en een bezoek aan PCC laat hen tevens zien hoeveel positief resultaat er te behalen is als je kinderen met een beperking voldoende aandacht en zorg geeft.
De kunst is om wel met allerlei goede en stimulerende acties te komen, maar ervoor te waken dat PCC alleen verantwoordelijk is voor het welslagen van dit programma. Dan gaat het niet werken, voor een blijvend positief effect moet het meeste uiteindelijk uit de lokale gemeenschap zelf komen.
Al voordat wij er aan begonnen, wisten wij dat dit Outreach Work in ons District een zaak van lange adem en kleine stapjes zou zijn, van mooie successen, maar zeker ook van teleurstellingen.
Wij zien het naar buiten treden als een logisch vervolg op de zorg die wij in PCC bieden en hopen over een paar jaar overal kleine successen en signalen van hoop te kunnen waarnemen, in het belang van alle kinderen met een beperking en hun ouders in Nkoranza District.
Als het Outreach Work mag slagen zullen wij heel blij en trots zijn! Wij gaan ervoor.
Er worden veel contacten gelegd met leden van de Nkoranza Districtsraad, met Social Welfare en de regionale Gezondheidszorg, alsmede met vertegenwoordigers van lokale kerken. Tevens worden informatieve radioboodschappen uitgezonden over de achtergronden van kinderen met hersenbeschadigingen en aangeboren afwijkingen.
In sommige dorpen wordt gelukkig al begripvol en zelfs enthousiast gereageerd en met die dorpen proberen wij bijv. een Daycare voor die plaats op te bouwen.
Ook nodigen wij wel ouders uit om één of meer dagen met hun kind naar PCC te komen, zodat wij hen hier goed kunnen adviseren over de beste oefentherapieën en zorg voor hun kind, dat biedt kennis die zij dan vervolgens thuis in praktijk kunnen brengen.
Wij stimuleren en bevestigen hen vooral ook in hun rol als goede en zorgzame ouders en een bezoek aan PCC laat hen tevens zien hoeveel positief resultaat er te behalen is als je kinderen met een beperking voldoende aandacht en zorg geeft.
De kunst is om wel met allerlei goede en stimulerende acties te komen, maar ervoor te waken dat PCC alleen verantwoordelijk is voor het welslagen van dit programma. Dan gaat het niet werken, voor een blijvend positief effect moet het meeste uiteindelijk uit de lokale gemeenschap zelf komen.
Al voordat wij er aan begonnen, wisten wij dat dit Outreach Work in ons District een zaak van lange adem en kleine stapjes zou zijn, van mooie successen, maar zeker ook van teleurstellingen.
Wij zien het naar buiten treden als een logisch vervolg op de zorg die wij in PCC bieden en hopen over een paar jaar overal kleine successen en signalen van hoop te kunnen waarnemen, in het belang van alle kinderen met een beperking en hun ouders in Nkoranza District.
Als het Outreach Work mag slagen zullen wij heel blij en trots zijn! Wij gaan ervoor.