vrijwilligers van augustus tot november 2012
Als de eerste zonnestalen door het raam kruipen en de haan kraait weet je, het is opstaan geblazen. Al tijdens het tandpoetsen kun je tussen de huisjes door naar de kinderen zwaaien en zodra jij je buiten het vrijwilligershuis begeeft, komen de kinderen op je af rennen met ‘good morning, how are you?’, vragen om een knuffel, een praatje of willen gewoon stilletjes je hand vasthouden. Zo’n warm welkom krijg je nergens anders dan in de Hand in Hand Community.
 
Het vrijwilligerswerk kan uit verschillende dingen bestaan, maar staat voor het merendeel uit Special Attention en kinderen helpen met eten geven. Maar ik kan je zeggen, als je ervan houdt om met kinderen te helpen, is dit geweldig. Net voordat het eten komt rennen de kinderen rond en zie je ze gewoon helemaal zichzelf zijn. Balloon die even komt knuffelen, Yaya die gewoon even handjes wil schudden, Michael die een heel verhaal ophangt in zijn eigen taaltje en Aaron die in een deuk ligt om een geintje die hij heeft uitgehaald. Als het eten eenmaal komt, kan je het echt niet missen want dan beginnen de kinderen ‘Waya-waya-waya..’ te roepen.
Daarnaast hebben wij zelf meegeholpen bij de fysiotherapie en Summer School en kleine dingetjes gemaakt voor de kinderen. Er is namelijk alle ruimte voor eigen ideeën en initiatieven.
 
Bang zijn om vies te worden zit er bij Hand in Hand niet bij, maar je went er gauw genoeg aan. Dit geld ook voor de Ghanese cultuur. Waar je in het begin nog een cultuurschok hebt, zul je zien dat Ghana een heel toegankelijk land is met zijn eigen mooie cultuur. Mensen zeggen elkaar bijna altijd gedag op straat, laten het niet snel blijken als ze verdrietig zijn en een discussie klinkt al snel alsof er een gigantische ruzie aan de gang is. Maar net als in Nederland zijn er ook hier leuke en minder leuke mensen; de een probeert je af te zetten, de ander wijst je voor niets de weg of geeft je 7 sinaasappels voor de prijs van 4.
 
Voor ons was het de eerste keer werken met geestelijk gehandicapten. In het begin kan je daardoor nogal terughoudend zijn omdat alles in één keer op je af komt, letterlijk en figuurlijk. Daarnaast was één van ons ook voor de eerste keer in Ghana, waardoor ze ook nog last had van een aardige cultuurschok. Dan is het vooral belangrijk om je rust te pakken wanneer je het nodig hebt.
Maar al snel kan je niet anders dan de kinderen van Hand in Hand in je armen sluiten. Elk kind heeft dan weliswaar zijn eigen ‘gebruiksaanwijzing’ en het duurt soms even voordat je die gevonden hebt, maar als je die vindt is het heerlijk om met deze kinderen te werken.
 
Ons advies is dan ook:  laat het allemaal over je heen komen, geef jezelf de tijd om te wennen en probeer te genieten van alle nieuwe, bijzondere, vreemde en mooie dingen die je gaat zien en beleven! Wij hebben samen met de kinderen, caregivers en andere medewerkers van Hand in Hand echt een top tijd beleefd die we nooit zullen vergeten!
 
Dorianne en Myrna