Een kort historisch overzicht van PCC
In dit feestelijke jaar van het 25-jarig bestaan van onze Community lijkt het gepast om eens terug te kijken
op de bijzondere ontstaans- en ontwikkelingsgeschiedenis van PCC.
Voor sommige lezers van deze column wellicht gesneden koek (die kunnen dan nu wat anders gaan doen…), maar ik vermoed dat dit lang niet voor iedereen het geval zal zijn. Daarom deze terugblik, om het Silver Jubilee des te meer te kunnen waarderen.
De Peace of Christ Community is rond 1990 opgericht door 4 mensen, werkzaam in het ziekenhuis van Nkoranza. PCC begon als een basisgemeenschap en stond onder leiding van Ineke Bosman.
In 1992 is PCC officieel in Ghana als stichting geregistreerd, daarom wordt 1992 aangehouden als het formele beginjaar. In dat jaar kreeg PCC via de Nkoranza Chief 15 acres (= ruim 6 ha.!) land tot haar beschikking, geleased voor 99 jaar (!). Dat contract loopt tot 2091, we kunnen dus nog wel even vooruit …..
De aanvankelijke doelstelling van PCC was: “zorg voor de behoeftige mens”.
Dat is zo gebleven tot 1996, toen langzaam maar zeker duidelijk werd dat meer focus vereist was, er waren in Ghana simpelweg teveel mensen die behoeftig waren…..
In 1996/97 is daarom de doelstelling van PCC aangescherpt tot “zorg voor in de steek gelaten kinderen met een verstandelijke of meervoudige beperking”.
Het doel was om na 2 jaar langdurige zorg te bieden aan 10 kinderen met een beperking en na 4 jaar aan 20.
Maar in de loop der jaren is het “plafond” voor het maximale aantal kinderen en jong volwassenen met een beperking steeds verder omhoog bijgesteld.
Elke keer zei men: “PCC is nu echt vol”, maar telkens bleken er daarna toch weer nieuwe kinderen met een beperking bij te kunnen. PCC als groeidiamant!
Er zijn 5 bewoners die hier al sinds 1996/1997 wonen, nl. Kojo Evans, John Adzo, Boadu, Kofi Asare en Koo Ema, zij wonen hier dus al meer dan 20 jaar!
En uit de beginjaren is alleen Mr. Ameyaw nog aanwezig, destijds naar PCC gekomen i.v.m. zijn behoefte aan zorg na een verkeersongeval en nu al vele jaren de “caregiver /plv. vader” van Koo Ema.
Voor sommige lezers van deze column wellicht gesneden koek (die kunnen dan nu wat anders gaan doen…), maar ik vermoed dat dit lang niet voor iedereen het geval zal zijn. Daarom deze terugblik, om het Silver Jubilee des te meer te kunnen waarderen.
De Peace of Christ Community is rond 1990 opgericht door 4 mensen, werkzaam in het ziekenhuis van Nkoranza. PCC begon als een basisgemeenschap en stond onder leiding van Ineke Bosman.
In 1992 is PCC officieel in Ghana als stichting geregistreerd, daarom wordt 1992 aangehouden als het formele beginjaar. In dat jaar kreeg PCC via de Nkoranza Chief 15 acres (= ruim 6 ha.!) land tot haar beschikking, geleased voor 99 jaar (!). Dat contract loopt tot 2091, we kunnen dus nog wel even vooruit …..
De aanvankelijke doelstelling van PCC was: “zorg voor de behoeftige mens”.
Dat is zo gebleven tot 1996, toen langzaam maar zeker duidelijk werd dat meer focus vereist was, er waren in Ghana simpelweg teveel mensen die behoeftig waren…..
In 1996/97 is daarom de doelstelling van PCC aangescherpt tot “zorg voor in de steek gelaten kinderen met een verstandelijke of meervoudige beperking”.
Het doel was om na 2 jaar langdurige zorg te bieden aan 10 kinderen met een beperking en na 4 jaar aan 20.
Maar in de loop der jaren is het “plafond” voor het maximale aantal kinderen en jong volwassenen met een beperking steeds verder omhoog bijgesteld.
Elke keer zei men: “PCC is nu echt vol”, maar telkens bleken er daarna toch weer nieuwe kinderen met een beperking bij te kunnen. PCC als groeidiamant!
Er zijn 5 bewoners die hier al sinds 1996/1997 wonen, nl. Kojo Evans, John Adzo, Boadu, Kofi Asare en Koo Ema, zij wonen hier dus al meer dan 20 jaar!
En uit de beginjaren is alleen Mr. Ameyaw nog aanwezig, destijds naar PCC gekomen i.v.m. zijn behoefte aan zorg na een verkeersongeval en nu al vele jaren de “caregiver /plv. vader” van Koo Ema.
Eind 1998 waren er al 16 kinderen, eind 2000 al 21, in 2005 waren het er 39 (+ 14 in de beschutte werkplaats) en PCC bleef maar doorgroeien en bloeien.
Eind 2009, bij de overdracht van Ineke naar mij, waren er 57 permanente bewoners en 15 jongeren van buiten PCC in de beschutte werkplaats.
En nu, in 2017, zijn er 74 permanente bewoners en 21 werkplaatsjongeren, bij elkaar dus 95. En vooralsnog leggen wij de grens nu bij 100 bewoners!
De toekomst zal uitwijzen hoe het verder gaat.
En er is nog zoveel meer over de geschiedenis van PCC te vertellen, eigenlijk veel te veel voor één column.
Bijvoorbeeld:
vanaf 1997 is de Shalom Special School door en naast PCC gebouwd en daarna aan de overheid overgedragen.
De Sheltered Workshop op onze compound functioneert al vanaf 2004, de Summerschool vanaf 2011 en het Physio Palace staat er sinds 2014 (maar fysiotherapie was al wel jaren daarvoor geïntroduceerd), net als bijv. de Royal Community Hall.
In 2014 startte het Resource Centre en daarna ook ons steeds verder uitdijende Outreach programma.
Tot eind 2009 had Ineke Bosman de algehele leiding over PCC.
Die leiding heeft zij eind 2009 aan mij overgedragen en samen met Baffo, Joe Emma en Jeannette mag ik sindsdien leidinggeven aan PCC. Een voorrecht!
Wat door de jaren heen voor velen tijdens een bezoek voelbaar was en wat altijd is gebleven is de aansprekende Spirit van PCC.
Je ziet het in de ogen van de kinderen, je voelt het als je het terrein oploopt en je ervaart het als je hier een poosje verblijft, je wordt er ook zelf blij van!
PCC heeft in 25 jaar een unieke status bereikt, één die in Ghana zijn gelijke niet kent! Waarlijk een klein, nee: een Groot Wonder!
Wij hopen en bidden dat de Spirit van PCC ook de volgende 25 jaar ons zal blijven inspireren.
Wij danken God voor het grote wonder van het ontstaan, groeien en bloeien van PCC en voor Zijn onmisbare zegen, die wij hier van dag tot dag mogen ervaren.