In Memoriam Amma Ghana
En opnieuw hebben wij in PCC helaas definitief afscheid moeten nemen van één van onze bewoners.
Het grote verdriet van onze Community in 2018 is blijkbaar nog steeds niet voorbij, al hopen en bidden wij dat dit vanaf nu wel het geval zal zijn.
Op 26 juni is nl. vrij plotseling ons aller Amma Ghana overleden. Zij maakte al zo’n 20 jaar deel van onze Community uit, nadat zij in 1998 op ong. 4-jarige leeftijd vanuit Osu Children’s Home in Accra naar PCC was gekomen. Haar gewicht bij aankomst was slechts 7 kg.!
Amma kwam destijds, tegelijk met de ook niet grote Kwame Agagi, als een heel klein meisje naar Nkoranza, zij leek bijna een lilliputter.
Amma is sindsdien, ondanks haar grote eetlust, altijd klein van postuur en heel bescheiden gebleven, maar zij had tegelijkertijd een krachtige persoonlijkheid en een sterke natuur, zij wist wat zij wilde!
Amma kon niet praten, maar kon wel op een heel typerende manier schel schreeuwen, het was haar speciale manier van communiceren.
Zij hield van toenadering, maar bepaalde zelf hoe lang dat mocht duren en ging daarna weer haar eigen weg. Je kon gemakkelijk aan haar voorbijgaan, Amma was meer iemand van de zijlijn dan van de voorgrond.
Op 26 juni is nl. vrij plotseling ons aller Amma Ghana overleden. Zij maakte al zo’n 20 jaar deel van onze Community uit, nadat zij in 1998 op ong. 4-jarige leeftijd vanuit Osu Children’s Home in Accra naar PCC was gekomen. Haar gewicht bij aankomst was slechts 7 kg.!
Amma kwam destijds, tegelijk met de ook niet grote Kwame Agagi, als een heel klein meisje naar Nkoranza, zij leek bijna een lilliputter.
Amma is sindsdien, ondanks haar grote eetlust, altijd klein van postuur en heel bescheiden gebleven, maar zij had tegelijkertijd een krachtige persoonlijkheid en een sterke natuur, zij wist wat zij wilde!
Amma kon niet praten, maar kon wel op een heel typerende manier schel schreeuwen, het was haar speciale manier van communiceren.
Zij hield van toenadering, maar bepaalde zelf hoe lang dat mocht duren en ging daarna weer haar eigen weg. Je kon gemakkelijk aan haar voorbijgaan, Amma was meer iemand van de zijlijn dan van de voorgrond.
Zij hield veel van muziek en vooral van dansen. Op zulke momenten was de meestal stille en teruggetrokken Amma onherkenbaar, zij bewoog dan met haar hele lichaam, gooide zich tijdens een party soms zelfs op de grond en genoot volop van alle aandacht.
Een paar dagen voor haar heengaan voelde zij zich niet lekker. Zij is voor uitgebreid onderzoek naar het ziekenhuis geweest, incl. lab. onderzoeken, maar dat leverde geen bijzonderheden op en dus ging zij weer terug naar PCC.
Maar de volgende ochtend verslechterde de situatie snel en in de vroege ochtend van de 26e juni is zij helaas overleden.
Nog diezelfde dag heeft de hele Community op passende en indrukwekkende wijze afscheid van Amma genomen, waarna zij naar haar laatste rustplaats op de begraafplaats van Nkoranza is gebracht. Amma zal door veel van onze bewoners en caregivers zeker gemist worden, want zij hoorde helemaal bij PCC.
Haar aardse leven is nu voorbij, de Heer van dood en leven zal zich nu over haar ontfermen. Moge zij rusten in Zijn eeuwige vrede.
Dag Amma, rust zacht.