Het is bijna kerstmis 2018. Een grote stoet van mensen van over de gehele aarde zet zich in beweging richting de kerststal,
Voorop lopen de bekende grote leiders van deze wereld, zoals Poetin en Trump. Zij roepen om het hardst dat zij de juiste weg wel kennen en lopen met grote stappen (en af en toe ook met een grote mond) voor de rest van de stoet uit.
Daardoor hebben zij echter niet in de gaten dat zij de verkeerde kant op gaan, zij lopen niet richting het kerstlicht maar richting de duisternis van de woestijn en omdat zij veel beter kunnen luisteren naar zichzelf dan naar anderen horen zij om zich heen ook niet het geween en het tandengeknars. Zo dwalen zij voort.
Vlak achter hen loopt een grote groep van geestelijk leiders, zoals de rabbi en de leviet, de pandit en de imam, de dominee en de pastoor. Zij vertellen aan ieder die het horen wil over een blijde boodschap van liefde en vrede voor alle mensen, maar af en toe lijkt het wel of sommigen van hen zichzelf belangrijker vinden dan hun boodschap. Zo raken zij verstrikt in de doornenstruik van het eigen gelijk.
Gelukkig laten de meeste mensen in de grote stoet zich niet door hen leiden, zij oriënteren zich uitsluitend op de kerstster en gaan vol geloof, hoop en liefde en vol goede moed verder op weg naar het kind van Bethlehem.
Ergens in die bonte stoet ontwaren wij een heel bijzonder gezelschap. Die groep – zo lijkt het – bestaat uit allerlei prachtige paradijsvogels! Sommigen lachen voortdurend, terwijl enkele anderen wat meer in zichzelf gekeerd lijken. De meesten van hen lopen en huppelen vrolijk voort, terwijl een ander deel wordt gedragen of voortgeduwd in rolstoelen. Niemand blijft achter, iedereen mag mee naar het kerstkind.
Bij nadere beschouwing blijkt dat deze speciale groep bestaat uit alle bewoners van PCC – Hand in Hand, bijna 100 in getal. De namen Poetin en Trump zeggen hen niets en de verhalen van geestelijk leiders horen zij welwillend aan, maar zij kiezen ervoor hun eigen gang te gaan, meestal over een smal pad, zij voelen diep van binnen dat dit de juiste weg is.
Terwijl zij als een hechte Community samen oplopen klinkt zacht hun lied “We wish you a Merry Christmas” en de lach die dan op hun gezicht verschijnt, reflecteert het koor van engelen in de kerstnacht.
Bij de stal aangekomen gaan hun ogen nog meer twinkelen, zij strelen de ezel, aaien het kind in de kribbe en leggen hun eenvoudige, maar kleurrijke tekeningen bij Maria neer. Die is daar heel blij mee en Jozef glimlacht als een trotse jonge vader.
Plotseling staat er een heel bijzondere man tussen de kinderen in, niemand heeft hem zien komen. Hij straalt grote liefde en hemelse vrede uit en zegt:
“Laat de kinderen tot mij komen en verhindert ze niet, want het koninkrijk van God behoort toe aan wie is zoals zij”.
En terwijl hij spreekt en de kinderen van PCC vrolijk neuriën en dansen, zingt een koor van engelen: “Ere zij God en vrede op aarde, in de mensen een welbehagen”.
Blijmoedig gaat de stoet daarna weer op pad, het jaar 2019 tegemoet. Zij gaan van de stal in Bethlehem langs een stroom van levend water op weg naar het nieuwe Jeruzalem. Daar zal geen honger en geen verdriet meer zijn, alleen een vrede die alle verstand te boven gaat. Amen.
Alle bewoners van PCC zingen ook voor u:
“We wish you a Merry Christmas and a Happy New Year”.