Ruim 25 jaar lang was Alice één van de bewoners van PCC – Hand in Hand
Alice was ongeveer 30 jaar oud en kwam op 5-jarige leeftijd uit het psychiatrische ziekenhuis van Accra naar PCC. Dat moet destijds een weldadige verandering voor haar geweest zijn, een jong kind hoort niet in een psychiatrische kliniek, ook al heeft zij lichamelijke of meervoudige beperkingen.
Alice kwam naar ons toe met de diagnose “syndroom van Rett”, dat is een neurologische aandoening, die vooral meisjes treft en gekenmerkt wordt door toenemend verlies van functies, zoals spraak, en gestage achteruitgang van motorische vaardigheden.
Aanvankelijk kon zij (met hulp) nog wel rondlopen op onze compound, al was het meestal op de punten van haar tenen), maar in de loop der jaren werd het lopen minder en minder. Door een breuk in haar bovenbeen na een ongelukje kwam zij in de rolstoel terecht.
Haar rug werd in de loop der tijd krommer en zij toonde meer stereotypische, wrijvende handbewegingen.
Alice kon soms hartverscheurend huilen, vooral als zij graag wilde eten, maar als het eten kwam was het goed en kon zij stevig dooreten.
Zij sprak niet, werd langzaam maar zeker stijver in al haar gewrichten, ook haar rug werd steeds krommer. Haar wereld werd beetje bij beetje kleiner en dat was ook wel te zien in het gezicht van Alice.
Want keek je naar haar, dan zag je vaak een trieste gelaatsuitdrukking en dat valt goed te begrijpen, want het leven lachte haar bepaald niet toe, al deden de caregivers erg hun best om haar zoveel mogelijk te ondersteunen en goed te verzorgen.
Alice was heel gevoelig voor zachte aanrakingen en massage door de caregivers, zij kon daar op een stille manier heel erg van genieten.
Weinigen van ons zouden ooit een dag van het leven met Alice hebben willen ruilen. Zij had door haar ziekte een zwaar en wellicht ook een beetje eenzaam bestaan en haar gezondheid ging langzaam maar zeker achteruit.
Het afgelopen jaar vermagerde zij verder en kreeg zij diverse wonden en doorligplekken die ondanks wondverzorging nog maar nauwelijks wilden genezen.
Vrij plotseling kwam eind juli een eind aan haar aardse bestaan, toen zij net na het ontbijt haar laatste adem uitblies. Diezelfde dag nog is zij begraven op de begraafplaats van Nkoranza.
Wij zijn er trots op dat wij 25 jaar lang voor Alice hebben kunnen zorgen en vertrouwen erop dat zij nu voor eeuwig en in “perfect peace” mag rusten in de armen van haar Heer en Schepper. Lieve Alice, rust zacht.