Een trieste week voor PCC.
Plotseling hangt er een donkere wolk boven PCC, de vrolijkheid van alledag is wreed verstoord doordat binnen een week tijd wij definitief afscheid moesten nemen van 2 van onze bewoners. In beide gevallen gebeurde dat vrij plotseling en onverwacht.
Bernice
Op zondag 30 oktober is Bernice in het ziekenhuis overleden. Zij leed al jarenlang aan diabetes en haar bloedsuikerspiegel raakte af en toe ontregeld, ondanks insuline en een zorgvuldig dieet. Meestal kon dat in het ziekenhuis weer snel goed ingesteld worden, maar deze keer was zij daar een week lang opgenomen, maar het lukte helaas niet en zo gleed zij uit het leven weg.
Bernice was ongeveer 30 jaar oud en afkomstig uit een dorp vlakbij Nkoranza. Zij verbleef al sinds 2009 in PCC i.v.m. haar diabetes, want de bloedsuikers waren in haar dorp heel moeilijk goed in te stellen. Wel ging zij tijdens de langere vakanties nog steeds naar haar moeder toe.
Bernice had, behalve suikerziekte, ook een milde verstandelijke beperking. Zij werkte jarenlang in de beschutte werkplaats en had veel lol met de jongeren daar. Zij was bijna altijd blij en sociaal, maar kon af en toe ook wel kibbelen en moest dan tot de orde geroepen worden.
Door de diabetes was ook haar gezichtsvermogen aangetast, een bezoek aan een specialist in Kumasi kon daar helaas geen verbetering in brengen.
Veel te jong is zij nu overleden. Zij wordt binnenkort in haar eigen dorp begraven. Daar en in PCC zal zij nog lang gemist worden.
Wumpini
Op donderdag 2 november verloren wij na Bernice ook Wumpini na een kort verblijf in het ziekenhuis.
Wumpini verbleef bijna zijn hele leven in onze Community, hij kwam al in het jaar 2002 op 2-jarige leeftijd vanuit Tamale naar ons toe, omdat hij daar door zijn ouders in de steek gelaten was i.v.m. een hersenbeschadiging bij zijn geboorte.
Het leven van Wumpini was bepaald niet gemakkelijk, weinigen van ons zouden ooit met hem hebben willen ruilen. Hij had niet alleen een verstandelijke beperking, maar was ook nog verlamd aan zijn benen. Die benen kregen steeds meer last van contracturen, ondanks dagelijkse fysiotherapie en een goede houding in zijn rolstoel.
Zijn duidelijke lach hoorden wij de laatste tijd wat minder vaak en het was zeker niet gemakkelijk om ervoor te zorgen dat hij voldoende voedsel tot zich nam.
Na een korte periode van ziekzijn en verzwakking leek hij in het ziekenhuis weer goed te herstellen, totdat plotseling het bericht van zijn overlijden kwam.
Diezelfde dag nog heeft iedereen in de Community afscheid van Wumpini kunnen nemen en na een korte plechtige ceremonie o.l.v. de priester uit het ziekenhuis is hij begraven op de begraafplaats van Nkoranza.
Wij hopen en geloven dat hij nu zonder zorgen is en mag rusten in de armen van zijn Heer en Schepper.
Wij bidden ook dat God onze Community wil sparen voor nog meer verdriet in deze zware periode.
Mogen Bernice en Wumpini nu eeuwige rust vinden in Gods Hemelse Vrede.