Al eerder vertelden wij jullie over Yaw Peter
Yaw Peter is ongeveer 42 jaar geleden met een verstandelijke beperking geboren en afkomstig uit een dorp in de buurt, Nkwabeng. Sinds 2000 maakt hij deel van PCC uit, eerst als een werker in de beschutte werkplaats, later als vaste bewoner.
Omdat zijn geboortedorp relatief dichtbij Nkoranza ligt, had Yaw Peter in de loop der jaren enige faam opgebouwd als “Run-Away-Man”. Voor hem was het gras altijd groener aan de overkant.
Was hij een poosje in PCC – Hand in Hand, dan klom hij af en toe over de muur van ons terrein om terug te lopen naar zijn dorp, vooral als hij wist dat daar funerals of andere feesten waren, want funerals (begrafenisfeesten) en andere feesten waren zijn grote hobby.
Hij danste dan dat het een lieve lust was en diverse mensen waren op zulke momenten zeer bereid om hem dan (aardig) wat sterke drank te geven om hem op die manier dronken te voeren, tot groot vermaak van iedereen maar zeer ten nadele van Yaw Peter.
Tijdens en na zo’n episode werd hij vaak mishandeld, met stenen bekogeld of zelfs vastgebonden en dan wilde hij maar al te graag weer terug naar onze Community. Gelukkig was Joe Emma altijd bereid hem weer op te halen.
Maar periodes van veel alcoholgebruik en geen gezond eten zijn natuurlijk niet goed voor een mens. Toen de gezondheid van Yaw Peter dit jaar achteruitging bleek bij onderzoek in het ziekenhuis dat zijn lever ernstig aangetast was (door levercirrose) als gevolg van de alcohol.
Zijn conditie werd snel slechter, hij kreeg een sterk opgezwollen buik door veel buikvocht (ascites) en begin september is hij daar uiteindelijk aan overleden.
In alle eerlijkheid keken de mensen, als Yaw Peter halfnaakt en laveloos in Nkwabeng rondliep, niet erg naar hem om. Hij werd genegeerd, uitgelachen, verwaarloosd of mishandeld en op zo’n moment was PCC voor hem dan weer een “safe haven”. Hier was hij altijd weer welkom en hij genoot van het goede leven in PCC.
Maar altijd weer was er die onweerstaanbare roep van een volgende funeral ……
Twee weken na zijn overlijden had de familie van Yaw Peter voor hem een funeral georganiseerd en tot onze grote verbazing waren daar bij elkaar misschien wel 400 of 500 mensen, ongelooflijk. Tijdens zijn leven werd hij niet gezien en werd er nauwelijks of geen aandacht aan hem besteed, maar na zijn heengaan waren er zovelen aanwezig…….. Wij hadden dat liever andersom gezien….
Yaw Peter zou wel heel trots geweest zijn op zijn eigen funeral! Men had hem aanvankelijk in zittende houding opgebaard (wij vonden dat heel bijzonder om te zien), later liggend, zodat iedereen afscheid van hem kon nemen.
Er was ook veel muziek en daar werd op gepaste wijze op gedanst, niet in het minst door een grote delegatie van onze bewoners en caregivers!
De funeral kwam helemaal tot een hoogtepunt toen zelfs een groep van 8 fetish priests de ceremonie opluisterden met een bezoek, om zo afscheid te nemen van hun oude vriend Yaw Peter. Hij danste volgens de verhalen altijd met hen mee en nu dansten zij voor de laatste keer voor hem en een grote menigte keek zeer gebiologeerd toe.
Zo hebben wij weer afscheid moeten nemen van één van onze bewoners, triest maar waar.
Yaw Peter genoot op zijn manier van het leven. Dat hij in de dood nu eeuwige rust mag vinden in de armen van zijn Hemelse Vader.
Rust zacht, Yaw Peter.