Amoakowaa en Simon gaan verder op hun levenspad
Toen de beschutte werkplaats van PCC in 2004 van start ging
kwamen diverse jongeren met een verstandelijk beperking uit een wijde regio rond Nkoranza naar PCC toe om in deze werkplaats aan de slag te gaan.
De meeste van deze jongeren komen van ver en brengen daarom het grootste deel van het jaar in PCC door, waar zij in de Boys of Girls Dormitory slapen.
Het idee was dat jongeren met een beperking in de beschutte werkplaats een eenvoudig vak zouden leren, waarna zij na enige jaren terug zouden kunnen keren naar hun eigen dorp om daar – dankzij de verworven vaardigheden – hun leven op goede wijze verder vorm en inhoud te geven.
Veel van deze jongeren hebben in onze beschutte werkplaats jarenlang geleerd om bijv. kettingen te maken of kente kleden te weven.
Tegelijkertijd verbeteren zij ook hun sociale vaardigheden en – last but not least – hebben zij met elkaar en met de caregivers ook heel veel lol tijdens en na het werken in de beschutte werkplaats.
Echter, sinds 2004 was nog nooit een van de jongeren vanuit de beschutte werkplaats teruggegaan naar zijn of haar eigen dorp om daar het leven te vervolgen. Maar het was ook nooit de bedoeling dat al die jongeren langzaam maar zeker “gewone” definitieve bewoners van PCC zouden worden. Op die manier zouden zij ook plaatsen voor nieuwe jongeren in de beschutte werkplaats blokkeren en dus was een andere koers noodzakelijk.
Overleg met veel (groot-)ouders maakte duidelijk dat zij bijv. het maken en verkopen van kettingen door hun kind in eigen dorp niet als een kansrijke onderneming zagen.
Samen met de ouders en via ons Outreach programma hebben wij daarom naar nieuwe wegen gezocht om jongeren na hun periode in PCC te kunnen helpen met het oog op een goede toekomst in hun eigen dorp.
De meeste van deze jongeren komen van ver en brengen daarom het grootste deel van het jaar in PCC door, waar zij in de Boys of Girls Dormitory slapen.
Het idee was dat jongeren met een beperking in de beschutte werkplaats een eenvoudig vak zouden leren, waarna zij na enige jaren terug zouden kunnen keren naar hun eigen dorp om daar – dankzij de verworven vaardigheden – hun leven op goede wijze verder vorm en inhoud te geven.
Veel van deze jongeren hebben in onze beschutte werkplaats jarenlang geleerd om bijv. kettingen te maken of kente kleden te weven.
Tegelijkertijd verbeteren zij ook hun sociale vaardigheden en – last but not least – hebben zij met elkaar en met de caregivers ook heel veel lol tijdens en na het werken in de beschutte werkplaats.
Echter, sinds 2004 was nog nooit een van de jongeren vanuit de beschutte werkplaats teruggegaan naar zijn of haar eigen dorp om daar het leven te vervolgen. Maar het was ook nooit de bedoeling dat al die jongeren langzaam maar zeker “gewone” definitieve bewoners van PCC zouden worden. Op die manier zouden zij ook plaatsen voor nieuwe jongeren in de beschutte werkplaats blokkeren en dus was een andere koers noodzakelijk.
Overleg met veel (groot-)ouders maakte duidelijk dat zij bijv. het maken en verkopen van kettingen door hun kind in eigen dorp niet als een kansrijke onderneming zagen.
Samen met de ouders en via ons Outreach programma hebben wij daarom naar nieuwe wegen gezocht om jongeren na hun periode in PCC te kunnen helpen met het oog op een goede toekomst in hun eigen dorp.
Eén van de belangrijke doelen van het een paar jaar geleden gestarte PCC Outreach programma is dat wij proberen jongeren met een beperking, die in de dorpen rond Nkoranza wonen, te helpen met een eenvoudige baan om hun sociale status te verbeteren, bijv. als geitenhoeder, schaapsherder, konijnenhouder of champignonkweker.
Als de ouders hun kind goed ondersteunen en wij de situatie kansrijk achten, geven wij bijv. 2 schapen of 2 geiten “als startkapitaal” aan zo’n jongere en wij hopen natuurlijk dat de natuur dan verder zijn werk doet!
Tot die werkplaatsjongeren van het eerste uur behoren ook Amoakowaa en Simon en zij zijn eerder dit jaar uitgekozen om als eerste gebruik te maken van het nieuwe beleid.
Er is uitgebreid met hun families gesproken, er hebben ook enkele veldonderzoeken in hun dorpen plaatsgevonden en de conclusie was: alle lichten staan op groen!
Vervolgens ontvingen Amoakowaa en Simon ieder 2 schapen die inmiddels al in hun dorp grazen. Hopelijk zullen deze dieren voor veel nakomelingen zorgen en tegelijkertijd ook zinvol werk voor deze beide jongeren met zich mee brengen, terwijl zij ook aan het gezinsinkomen kunnen bijdragen.
Toen alles in orde was hebben wij eind juli tijdens een groot feest in PCC afscheid van Amoakowaa en Simon genomen. Zij hebben meer dan 10 jaar in de beschutte werkplaats gewerkt en daar veel geleerd, nu kunnen zij een volgende stap maken op hun levenspad. Uiteraard zullen wij hen op afstand actief blijven volgen.
Wij zijn trots op deze 2 zelfverzekerde jonge mensen, trots ook op de goede ontwikkeling die zij in PCC hebben doorgemaakt en wensen hen alle goeds in de toekomst toe.