Zomaar een weekend

Dit 1e weekend na Pasen is een mooie gelegenheid om het weekendleven van de Hand in Hand Community eens wat uitgebreider onder de loep te nemen. Alle weekdagen verlopen hier zeer gestructureerd, van ’s morgens vroeg (al voor 06.00 uur!) tot ’s avonds, als de kinderen weer gaan slapen, dat is rond 20.00 uur.

Deze vaste structuur is één van de succesvolle pijlers van het functioneren van de Community en het biedt veel zekerheid en duidelijkheid aan de kinderen. Echter, in de weekenden verandert de structuur enigszins. De meeste Caregivers gebruiken de zaterdag bijv. als “grote wasdag”. Het weekend wordt dit keer ingeluid door een paar stevige tropische regenbuien, voorafgegaan door een stevig aanzwellende wind, waarna het regenwater met grote kracht op ons neerstort. Altijd weer indrukwekkend en fascinerend om mee te maken, zo’n tropische regenbui, dan valt het hele leven stil, iedereen zit rustig op een droog plekje te wachten tot de bui weer voorbij is.
 
Deze zaterdagmorgen is blijkbaar het moment aangebroken om de cashewnoten te oogsten, deze groeien aan enkele bomen op onze “farm”. De vruchten, waaraan de noten groeien, zijn ook erg smakelijk. De noten zelf lijken nog niet erg op de cashewnoten, die uiteindelijk in de Europese winkels verkocht worden, maar ze vertegenwoordigen al wel een waarde. De grotere jongeren gaan o.l.v. Caregiver Patrick dan ook enthousiast op zoek naar deze vruchten.
 
Over vruchten gesproken, het mangoseizoen is momenteel ook op zijn hoogtepunt en dat betekent dat veel kinderen en zeker de wat grotere jongens zeer hun best doen om zoveel mogelijk rijpe mango’s te plukken en te eten…. of om ze te delen met de kleinere kinderen, dat gebeurt wonderbaarlijk spontaan en ruimhartig! Overal op het terrein liggen de afgekloven mangopitten en vrijwel alle kinderen lopen met een gele kleur om de mond rond. Wat een weelde, al deze tropische vruchten! Op deze zaterdagmorgen zitten de jongere kinderen in en rond de fysio hut, waar Ayuba, Mabel, Kwame en Yaw Johnson enkele uren lang(!) relatief rustig op de drums spelen. Het levert een heerlijk Afrikaans ritme op, waarvan iedereen, zoals Dede, bijna als vanzelf gaat meebewegen.
 
Ema Donkor zit wel apart met Quinten, omdat die net een epileptische aanval heeft gehad. Ema zorgt op een aandoenlijk innemende wijze voor de zeer hulpbehoevende Quinten, geweldig om te zien. Tussen 2 en 3 uur ’s middags gaat Jeannette met Kofi Asare oefenen in het zwembad, dit keer samen met Kwame Evans en Bright, terwijl ook Kojo Joseph “Runaway” af en toe meedoet, tot hij zijn bijnaam weer helemaal waarmaakt! Dit is een oud ritueel van Kofi en Ineke Bosman, Kofi vertelt Jeannette dan ook precies welke oefeningen zij met hem “behoort te doen” en Jeannette voegt er ook nog een paar nieuwe aan toe. Kofi geniet volop, wat een positief mens is hij, deze Music master van de Community! Zondagmorgen, zo weten jullie inmiddels uit het verhaal van vorige week, is de ochtend van de kerkgang in onze eigen kerk en zondagmiddag gaan de kinderen een uurtje eerder dan normaal in het zwembad, daarna begint het wachten op de heerlijke fufu, voor vrijwel alle kinderen hier één van de meest gewaardeerde maaltijden. Onder leiding van de onvolprezen Janet, die de scepter zwaait in onze zeer eenvoudige, maar uiterst effectieve Community keuken, wordt de fufu door de mannelijke caregivers gestampt en aangezien zo’n 100 mensen fufu willen eten, inclusief de caregivers zelf, is dat een geweldige, urendurende klus. Vandaag fufu met pindasoep en kip, smullen! You are invited!