Zomaar een dagje in PCC
Na een aantal weken Nederland zijn Jeannette en ik weer terug in Hand in Hand.
We kijken op zo’n eerste dag na onze terugkeer overal op het terrein even rond, we willen uiteraard graag zien hoe het met alle kinderen gaat en spreken met heel veel mensen, vooral met de caregivers en natuurlijk met Baffo en Joe Emma.
De meeste kinderen zien er gelukkig heel goed en erg vrolijk uit. Ook de autistische kinderen doen het goed, al is vrolijkheid tonen niet hun sterkste kant…
Medische zaken
Sinds een maand krijgt Lazarus behandeling omdat hij waarschijnlijk TB heeft, het betekent o.a. dat hij dagelijks injecties krijgt en uit voorzorg apart van de andere kinderen gehouden wordt. De behandeling lijkt gelukkig goed aan te slaan.
Amma Lekma, de hoofdpersoon uit de vorige Alberts Corner, blijkt sinds kort niet alleen op haar duimen te zuigen, maar er ook stevig in te bijten, soms tot bloedens toe. De kunst is nu om haar duimen goed te beschermen, hopelijk genezen de wonden snel.
Daniel komt ons trots vertellen dat de nieuwe geneesmiddelen hem al meer dan een maand goed helpen tegen zijn epileptische aanvallen. Wij zijn heel blij, maar de volgende dag krijgt hij toch weer een aantal aanvallen achter elkaar, zonder duidelijke oorzaak. Zoals wel vaker: you win some, you lose some.
Ghana zaken
Baffo heeft ook nieuws over de elektriciteit nota’s in Ghana, want de regering heeft alle tarieven met maar liefst 75% (ja, je leest het goed, 75%) verhoogd! Als de crisis in Europa met dergelijk drastische maatregelen aangepakt zou worden…
Het zet de voortgaande verkenning naar de mogelijkheden van het gebruik van zonne-energie voor PCC weer in een nieuw perspectief.
We zijn blij verrast door de komst van een Ghanese student, die hier door de overheid geplaatst is om ons te helpen gedurende zijn jaar National Service, dat is een vorm van tegenprestatie voor het feit dat hij mocht studeren. Isaac is een creatieve en aardige jongeman, die zowaar kunstschilderen heeft gestudeerd aan de Hogeschool in Takoradi!? Ghana slaagt er nog regelmatig in om ons te verbazen.
Kerkdienst en In Memoriam pater Huisman
Een keer per maand komt Father Benneh de mis vieren in onze Community en dat was vandaag (de dag dat ik dit schijf is 1 oktober) het geval. Wij vinden die eenvoudige diensten altijd heel speciaal en dat komt vooral door de wijze waarop de kinderen tonen dat zij de plechtigheid van de mis haarfijn aanvoelen en respecteren, zelfs moeilijk controleerbare kinderen als Peace en Kojo Joseph doen dat (tot op zekere hoogte).
Tijdens ons nagesprek met Father Benneh blijkt dat hij ooit gedoopt is door pater Wil Huisman, die helaas eind september op 92-jarige leeftijd in Cadier en Keer overleden is en die juist op deze zelfde dag (1 oktober) herdacht en begraven wordt. Pater Wil Huisman was jarenlang directeur van de Bresillac Foundation en een belangrijke steunpilaar voor talloze personen en organisaties in de wereld van de missie in Ghana. Ook voor Hand in Hand heeft hij het financieel beheer van onze fondsen in Nederland jarenlang heel goed gedaan. Wij zijn droef om zijn heengaan, maar gedenken tegelijkertijd in grote dankbaarheid de waardevolle en deskundige steun die hij zolang en tot op zeer hoge leeftijd aan onze Community heeft geboden. Hij ruste in vrede.
Nieuwe kleding
Twee vrijwilligers hebben PCC onlangs een gift gedaan, waardoor voldoende stof voor nieuwe schooluniformen en voor nieuwe “na het zwembad” slaapjurken / pyjama’s gekocht kon worden. Vanmorgen waren de schooluniformen klaar en iedereen is trots en blij (zie de foto hieronder).
En verder….?
Er is nog veel meer te melden na deze dag, teveel om allemaal op te schrijven. Bijvoorbeeld de vreugde om nieuwe en goed functionerende caregivers, de goede ontwikkeling van zoveel kinderen, de blijdschap om de prachtig gerenoveerde slaapzalen bij de beschutte werkplaats, de aanhankelijkheid van de kleine Gabriel die niet meer van mijn zijde is weg te slaan nu ik weer terug ben in PCC, de goede vordering van de bouw van ruimtes voor semi-zelfstandig wonen, de zeer geslaagde veranderingen die zijn ontstaan doordat de caregivers meer op hun bijdrage aan en verantwoordelijkheid voor goede zorg worden aangesproken, de goede wijze waarop Diana (foto boven) waarneemt in de beschutte werkplaats etc.
Enfin, u moet eigenlijk zelf komen kijken en het aan den lijve ervaren: PCC is als een geweldig warm bad en het is voor ons dan ook heerlijk om hier weer thuis te komen!
Medische zaken
Sinds een maand krijgt Lazarus behandeling omdat hij waarschijnlijk TB heeft, het betekent o.a. dat hij dagelijks injecties krijgt en uit voorzorg apart van de andere kinderen gehouden wordt. De behandeling lijkt gelukkig goed aan te slaan.
Amma Lekma, de hoofdpersoon uit de vorige Alberts Corner, blijkt sinds kort niet alleen op haar duimen te zuigen, maar er ook stevig in te bijten, soms tot bloedens toe. De kunst is nu om haar duimen goed te beschermen, hopelijk genezen de wonden snel.
Daniel komt ons trots vertellen dat de nieuwe geneesmiddelen hem al meer dan een maand goed helpen tegen zijn epileptische aanvallen. Wij zijn heel blij, maar de volgende dag krijgt hij toch weer een aantal aanvallen achter elkaar, zonder duidelijke oorzaak. Zoals wel vaker: you win some, you lose some.
Ghana zaken
Baffo heeft ook nieuws over de elektriciteit nota’s in Ghana, want de regering heeft alle tarieven met maar liefst 75% (ja, je leest het goed, 75%) verhoogd! Als de crisis in Europa met dergelijk drastische maatregelen aangepakt zou worden…
Het zet de voortgaande verkenning naar de mogelijkheden van het gebruik van zonne-energie voor PCC weer in een nieuw perspectief.
We zijn blij verrast door de komst van een Ghanese student, die hier door de overheid geplaatst is om ons te helpen gedurende zijn jaar National Service, dat is een vorm van tegenprestatie voor het feit dat hij mocht studeren. Isaac is een creatieve en aardige jongeman, die zowaar kunstschilderen heeft gestudeerd aan de Hogeschool in Takoradi!? Ghana slaagt er nog regelmatig in om ons te verbazen.
Kerkdienst en In Memoriam pater Huisman
Een keer per maand komt Father Benneh de mis vieren in onze Community en dat was vandaag (de dag dat ik dit schijf is 1 oktober) het geval. Wij vinden die eenvoudige diensten altijd heel speciaal en dat komt vooral door de wijze waarop de kinderen tonen dat zij de plechtigheid van de mis haarfijn aanvoelen en respecteren, zelfs moeilijk controleerbare kinderen als Peace en Kojo Joseph doen dat (tot op zekere hoogte).
Tijdens ons nagesprek met Father Benneh blijkt dat hij ooit gedoopt is door pater Wil Huisman, die helaas eind september op 92-jarige leeftijd in Cadier en Keer overleden is en die juist op deze zelfde dag (1 oktober) herdacht en begraven wordt. Pater Wil Huisman was jarenlang directeur van de Bresillac Foundation en een belangrijke steunpilaar voor talloze personen en organisaties in de wereld van de missie in Ghana. Ook voor Hand in Hand heeft hij het financieel beheer van onze fondsen in Nederland jarenlang heel goed gedaan. Wij zijn droef om zijn heengaan, maar gedenken tegelijkertijd in grote dankbaarheid de waardevolle en deskundige steun die hij zolang en tot op zeer hoge leeftijd aan onze Community heeft geboden. Hij ruste in vrede.
Nieuwe kleding
Twee vrijwilligers hebben PCC onlangs een gift gedaan, waardoor voldoende stof voor nieuwe schooluniformen en voor nieuwe “na het zwembad” slaapjurken / pyjama’s gekocht kon worden. Vanmorgen waren de schooluniformen klaar en iedereen is trots en blij (zie de foto hieronder).
En verder….?
Er is nog veel meer te melden na deze dag, teveel om allemaal op te schrijven. Bijvoorbeeld de vreugde om nieuwe en goed functionerende caregivers, de goede ontwikkeling van zoveel kinderen, de blijdschap om de prachtig gerenoveerde slaapzalen bij de beschutte werkplaats, de aanhankelijkheid van de kleine Gabriel die niet meer van mijn zijde is weg te slaan nu ik weer terug ben in PCC, de goede vordering van de bouw van ruimtes voor semi-zelfstandig wonen, de zeer geslaagde veranderingen die zijn ontstaan doordat de caregivers meer op hun bijdrage aan en verantwoordelijkheid voor goede zorg worden aangesproken, de goede wijze waarop Diana (foto boven) waarneemt in de beschutte werkplaats etc.
Enfin, u moet eigenlijk zelf komen kijken en het aan den lijve ervaren: PCC is als een geweldig warm bad en het is voor ons dan ook heerlijk om hier weer thuis te komen!
