Voetbal is de sport van Afrika
Is er een beter moment om te schrijven over Voetbal en de bewoners van PCC dan vandaag, vlak nadat Ghana zich geplaatst heeft voor de kwartfinale van de Wereldkampioenschappen in Zuid-Afrika? Vast niet!
Ongelooflijk, wat een simpele voetbalwedstrijd kan doen voor de trots van een hele natie. Alle Ghanezen ervaren hierdoor weer dat zij echt bij elkaar horen, dat zij, ondanks de verschillende stammen, samen echt één volk zijn. Wat genieten zij allemaal intens van die geweldige overwinning van het Ghanese elftal op het team van de USA. Dit is al lang geen sportwedstrijd meer, dit is als manna uit de hemel voor alle Ghanezen!
Zelfs in Hand in Hand / PCC, waar het aantal TV’s nog zeer beperkt is, wordt geweldig genoten van het WK voetbal. Mr. Robert luistert gewoon, zoals altijd, in zijn rolstoel naar zijn transistor radio en hij geniet dan volop, zoals ook wij (heel) vroeger bij interlands aan de radio gekluisterd zaten. Voor de paar TV’s die er zijn, verzamelt verder bijna iedereen zich tijdens de wedstrijden van Ghana en iedere keer dat Ghana weer met de bal aan de voet de helft van de tegenstander op komt, beginnen de vele aanmoedigingen nog meer aan te zwellen, met heel veel springen en zwaaien. Prachtig om mee te maken! En wat een geweldig feest, wat een blijdschap als Ghana scoort, zelfs de altijd zo stille Quinten is helemaal opgetogen en glimlacht breeduit bij het zien van het Ghanese voetbalteam (of zou het gewoon de warmte van het collectieve enthousiasme zijn dat hem zo blij maakt)!?
Voetbal is de sport van Afrika, zo zei Nelson Mandela en hij heeft (natuurlijk) gelijk. Voor voetbal heb je niet veel meer nodig dan een hobbelig grasveld dat ongeveer horizontaal is, twee eenvoudige doelen die bij voorkeur ongeveer even groot zijn en een voetbal, die niet eens zo heel erg mooi en rond behoeft te zijn. Overal in Afrika en dus ook overal in Ghana zie je die veldjes liggen en op al die veldjes wordt ontzettend vaak door kinderen (jongens en meisjes) enthousiast gevoetbald, en nog een voordeel: Ghana kent geen winterstop!
Zo ook in PCC. Elke morgen om 07.00 uur verzamelen de wat grotere jongens zich onder leiding van Patrick en Ebenezer op het voetbalveldje en zij spelen daar een half uur lang een partijtje en geloof mij, dat gaat er dan echt heel fanatiek aan toe. Want wie wil er nu zomaar verliezen of misschieten?
Piedu is bijvoorbeeld een jongen die geweldig van het voetbal kan genieten en Kwame Evans is, ondanks zijn beperkingen, verrassend snel en handig met de bal aan zijn voet. John Ambrose Fabeson is misschien niet de snelste, maar wel heel onverzettelijk. En Latif kiest er altijd voor om goalkeeper te zijn, liefst aan de kant van de kerk, tenminste als het doelgebied niet door één van de ezels in gebruik genomen is…
En naast het veld staan de kleinere jongens, zoals Kwame en Moses, en je ziet ze kijken en denken: wanneer ben ik eindelijk groot genoeg om hier ook aan mee te kunnen, te mogen doen? In ieder geval oefenen zij elders al heel veel met een andere bal, want op een dag…
Ook alle workshopkinderen gaan tijdens de pauze van hun ochtendactiviteiten graag naar het voetbalveld en dan zien wij niet alleen de kinderen maar ook de Caregivers zich helemaal uitleven, ook Paul, Stephen, Ema Donkor en zelfs Juliana en Augustina.
Voetbal is van alle tijden en plaatsen, maar wij zeggen het Mandela na:
Voetbal is de sport van Afrika, ook van PCC!
Zelfs in Hand in Hand / PCC, waar het aantal TV’s nog zeer beperkt is, wordt geweldig genoten van het WK voetbal. Mr. Robert luistert gewoon, zoals altijd, in zijn rolstoel naar zijn transistor radio en hij geniet dan volop, zoals ook wij (heel) vroeger bij interlands aan de radio gekluisterd zaten. Voor de paar TV’s die er zijn, verzamelt verder bijna iedereen zich tijdens de wedstrijden van Ghana en iedere keer dat Ghana weer met de bal aan de voet de helft van de tegenstander op komt, beginnen de vele aanmoedigingen nog meer aan te zwellen, met heel veel springen en zwaaien. Prachtig om mee te maken! En wat een geweldig feest, wat een blijdschap als Ghana scoort, zelfs de altijd zo stille Quinten is helemaal opgetogen en glimlacht breeduit bij het zien van het Ghanese voetbalteam (of zou het gewoon de warmte van het collectieve enthousiasme zijn dat hem zo blij maakt)!?
Voetbal is de sport van Afrika, zo zei Nelson Mandela en hij heeft (natuurlijk) gelijk. Voor voetbal heb je niet veel meer nodig dan een hobbelig grasveld dat ongeveer horizontaal is, twee eenvoudige doelen die bij voorkeur ongeveer even groot zijn en een voetbal, die niet eens zo heel erg mooi en rond behoeft te zijn. Overal in Afrika en dus ook overal in Ghana zie je die veldjes liggen en op al die veldjes wordt ontzettend vaak door kinderen (jongens en meisjes) enthousiast gevoetbald, en nog een voordeel: Ghana kent geen winterstop!
Zo ook in PCC. Elke morgen om 07.00 uur verzamelen de wat grotere jongens zich onder leiding van Patrick en Ebenezer op het voetbalveldje en zij spelen daar een half uur lang een partijtje en geloof mij, dat gaat er dan echt heel fanatiek aan toe. Want wie wil er nu zomaar verliezen of misschieten?
Piedu is bijvoorbeeld een jongen die geweldig van het voetbal kan genieten en Kwame Evans is, ondanks zijn beperkingen, verrassend snel en handig met de bal aan zijn voet. John Ambrose Fabeson is misschien niet de snelste, maar wel heel onverzettelijk. En Latif kiest er altijd voor om goalkeeper te zijn, liefst aan de kant van de kerk, tenminste als het doelgebied niet door één van de ezels in gebruik genomen is…
En naast het veld staan de kleinere jongens, zoals Kwame en Moses, en je ziet ze kijken en denken: wanneer ben ik eindelijk groot genoeg om hier ook aan mee te kunnen, te mogen doen? In ieder geval oefenen zij elders al heel veel met een andere bal, want op een dag…
Ook alle workshopkinderen gaan tijdens de pauze van hun ochtendactiviteiten graag naar het voetbalveld en dan zien wij niet alleen de kinderen maar ook de Caregivers zich helemaal uitleven, ook Paul, Stephen, Ema Donkor en zelfs Juliana en Augustina.
Voetbal is van alle tijden en plaatsen, maar wij zeggen het Mandela na:
Voetbal is de sport van Afrika, ook van PCC!
