Geboren: 1985
Overleden:
 
Ntiamoah heeft 12 jaar in het psychiatrische ziekenhuis in Accra gewoond voor hij in 1998 naar onze Hand in Hand community kwam. Hij is een zeer autistische en geestelijk ernstig gehandicapte jonge man. Hij kan met gemak op een en dezelfde plek blijven staan voor lange aaneengesloten perioden, zonder zelfs zijn oogleden te bewegen, terwijl hij in het niets staart. Als niemand hem naar school brengt, zal hij halverwege stoppen en uren bewegingloos blijven staan. Pas als iemand hem vindt en naar school of naar huis stuurt, zal hij gaan bewegen. Het is moeilijk om contact met hem te leggen. In het verleden keek hij alleen omhoog naar de lucht en wilde hij niemand aankijken. Tegenwoordig lijkt het erop dat hij vaker oogcontact zoekt. Als Ntiamoah blij is, gaat hij giechelen. Dit gebeurt vooral in het zwembad, waar Ntiamoah het erg naar zijn zin heeft. Hij staat altijd op dezelfde plaats, spelend met het elastiek van zijn zwembroek, of de muur van het zwembad wassend met veel energetische spetters water. Dit zijn allemaal rituelen waarvoor niemand anders dan hijzelf de betekenis kent. Ntiamoah is erg precies op welke kleding hij draagt. Als je hem iets aantrekt wat hij niet leuk vindt, zal hij de kleren onmiddellijk weer uittrekken. Hij vindt het echt niet leuk om een korte broek aan te hebben of iets onverzorgds. In de juiste kledij voelt hij zich echter gelukkig en laat hij zien hoe cool hij is. De reden voor zijn rituelen is zijn behoefte aan voorspelbare patronen in zijn leven, zodat hij zich veilig kan voelen. Dat geldt voor de meeste mensen met autisme, maar dat lijkt zeker voor Ntiamoah zo te zijn. Tegenwoordig begint Ntimoah te genieten van zwaar lichamelijk werk en daarom vult hij nu elke morgen de waterdrums bij de slaapzalen en in de autisten hall. Dit verschaft hem gedurende enige tijd voldoening en hij kan dan aandoenlijk giechelen. Dat hij elke dag op een voorspelbare manier enige lichamelijke arbeid kan verrichten helpt Ntiamoah zeker om zich veilig te voelen en te genieten van het leven.
 
Terug naar het overzicht