Hand in Hand verbindt uitersten

Onze Hand in Hand Community in Ghana verbindt op een heel bijzondere manier onderling zeer verschillende werelden met elkaar, het zijn uitersten die elkaar hier ontmoeten.

 
In deze Community komen allereerst de werelden van Afrika / Ghana en Nederland / Europa intensief met elkaar in aanraking. Ondanks of wellicht juist door de zeer verschillende visies op de noodzakelijke zorg voor mensen met een verstandelijke beperking in Ghana resp. in Europa is hier deze prachtige Community ontstaan. Het is een unieke leefgemeenschap, 20 jaren geleden gesticht door Ineke Bosman, waar nu ruim 80 kinderen met een verstandelijke beperking in een beschermende en liefdevolle omgeving wonen en leven in hun eigen kleine dorpje.
Elders volledig verstoten, hier staan zij centraal! Umkehrung aller werte.
 
De wereld van die 80 bewoners, met een verstandelijke en vaak ook lichamelijke beperking en vrijwel zonder uitzondering ooit verstoten door hun familie, ontmoet in Nkoranza de wereld van al die veel sterkere, gezonde jonge mensen, die zich vanuit Ghana en Overseas (zo heet de rest van de wereld in Ghana) hier voor kortere of langere tijd inzetten. De Ghanese caregivers en Europese vrijwilligers zijn voornamelijk jonge mensen, die meestal wel in een veilige en liefdevolle omgeving zijn opgegroeid.
 
Maar die werelden van de Ghanese caregivers en de Europese vrijwilligers verschillen ook weer hemelsbreed van elkaar. Aan de ene kant de jonge Ghanezen, die na hun middelbare school zo graag verder zouden willen studeren of een goede baan hoopten te vinden, maar door geldgebrek, tekort aan werkgelegenheid of aan relaties ligt dat niet binnen hun bereik. Voor hen is Hand in Hand meestal een tussenfase, om hier een paar jaar te werken en zo geld te sparen voor later. Aan de andere kant zijn er die jonge, vaak goed opgeleide, Europese vrijwilligers die vrijwel allemaal wel de studie van hun keuze kunnen volgen en daarnaast graag 3 maanden of soms wat langer als vrijwilliger in Ghana willen werken. Ze komen naar PCC via dure vliegtickets, uitgerust met een mooie fotocamera, een flitsende smartphone plus dito laptop en last but not least een handige creditcard, die steeds weer geld uit de muur van de bank tevoorschijn kan toveren. Na de vrijwilligersperiode gaat voor hen (ondanks alle verhalen over de Eurocrisis) het goede leven in Europa meestal weer ongestoord verder.
Caregivers en vrijwilligers, allemaal jonge mensen waarvan de levenslijnen elkaar gedurende een korte periode hier raken, maar hun perspectieven op langere termijn verschillen aanzienlijk.
 
Op het terrein van de Community staan een 14-tal gastenhuizen, die vnl. gebruikt worden door bezoekers van buiten Ghana. De verhuur levert welkome inkomsten op ten bate van de exploitatie van de Community. Sommige gasten komen speciaal naar Nkoranza om de Community, waarover ze al zoveel gehoord hebben, nu eens zelf te ervaren en met eigen ogen te zien, anderen zijn door Ghana rondreizende vakantiegangers die heel verbaasd en soms zelfs een beetje verschrikt rondkijken als ze hier voor een overnachting en een bezoek aan het nabijgelegen apendorp verblijven. Waar zijn wij nu terechtgekomen, zie je ze soms denken? Twee uiterst verschillende werelden raken elkaar.
 
En dan onze bewoners. Gemeenschappelijk is de aanwezigheid van een verstandelijke beperking, maar die beperkingen kunnen zeer verschillend zijn. Er leven hier vrolijke kinderen met het syndroom van Down, maar ook zeer introverte, diep autistische kinderen. Er zijn kinderen met slechts een lichte verstandelijke beperking, maar ook kinderen met zeer zware, meervoudige handicaps. Allen wonen hier bij elkaar in één Community.
Zie bijvoorbeeld de goede lobbes Ayuba met het syndroom van Down en daarnaast de volledig verlamde en ernstig verstandelijk beperkte Lisa, beide kunnen ze je prachtig toelachen! De drukke Michael en de in zichzelf gekeerde Ntiamoah, de wild boy Kojo Joseph en de zeer rustige Boadu, de prima donna M’Afia Harriet en de bijna verstilde Theresa, ze vormen hier met elkaar en met alle andere bewoners een unieke, hechte familie.
 
En in die wereld van extremen is er één meisje, dat helaas moet leven zonder extremiteiten. Emmanuella heeft geen armen en benen en woont hier al vanaf haar geboorte. Bijna iedereen, die haar voor het eerst ziet, schrikt van die aanblik, voelt bijna zelf de pijn van de ernstige aandoening van Emmanuella, maar kan tegelijkertijd constateren hoe geweldig goed er hier voor haar gezorgd wordt.
Emmanuella is in meer opzichten de uitzondering op de regel in Hand in Hand, want zij heeft géén verstandelijke beperking en bezoekt een gewone lagere school, jawel! Nooit zal zij met iemand hand in hand kunnen lopen, maar wij kunnen wel altijd “Hand in Hand” naast haar staan. Als lid van onze Community krijgt zij, waar mogelijk, alle benodigde steun in haar, hoe dan ook, moeilijke leven.
Een lief kind met een extreme lichamelijke afwijking, midden in een wereld van uitersten. Les extremes se touchent in PCC!