Drie nieuwe bewoners en …… Yaw Peter
Deze column is geschreven door Jeannette Klein (lid van het Netwerk), zij verbleef in maart 2023 in PCC.
In deze Alberts Corner wil ik graag een aantal bewoners extra aandacht geven.
Drie nieuwe bewoners
Laten we beginnen met de nieuwe bewoners, die al zijn aangekondigd in de Alberts Corner van 28 januari. Begin februari zijn deze kinderen aangekomen in PCC.
Het oudste jongetje (van ongeveer 5 jaar oud) heeft de naam Nathan gekregen. Hij heeft last van epilepsie, maar dit lijkt met medicatie goed onder controle te houden. Hij is erg beweeglijk en heeft nog wat moeite om zich aan het PCC ritme, het programma en de regels aan te passen, bovendien is hij ondeugend. Laten we zeggen dat we er een levendige bewoner bij hebben!
Het kleinste jongetje (ongeveer 2 jaar oud) heeft de naam Paul gekregen. Paul kan net lopen. Hij blijkt snel te schrikken en dan valt hij om. Met zoveel leven om zich heen zoals het geval is in de Community is dit natuurlijk best lastig. Er wordt nu gekeken of dit met medicatie verbeterd kan worden.
Het meisje van ongeveer 6 heet nu Abigaïl. Abigaïl wil of kan niet slapen. Niet overdag, maar ook niet ’s nachts. In het begin huilde ze veel, maar dat is laatste tijd minder geworden. Ze is nu ’s nachts wakker en rommelt dan een beetje in bed en in de kamer.
Overdag gaat ze ook graag haar eigen gang en de caregivers moeten haar dan regelmatig weer betrekken bij de activiteiten.
Het zal zijn tijd nodig hebben maar we zijn er van overtuigd dat deze kinderen zich over een poosje helemaal thuis zullen voelen in PCC.
Yaw Peter
Iemand die zich niet altijd thuis voelt in PCC is Yaw Peter. Of in ieder geval is PCC niet de plaats waar hij altijd het liefste wil zijn. Hij ziet met enige regelmaat kans om over de muur te klimmen. Hij gaat dan vaak naar zijn zus die een paar dorpen verderop woont, maar ook daar blijft hij vaak niet lang.
Hij bezoekt graag funerals. Dit klinkt misschien vreemd, maar funerals zijn in Ghana iets wat wij waarschijnlijk een feest zouden noemen. Deze bijeenkomsten zijn bedoeld om de overledene naar het hiernamaals te begeleiden. Het is van belang dat er zo veel mogelijk mensen komen, er is eten en drank en muziek. Er wordt traditionele kleding gedragen in zwart-rood of zwart-wit.
Deze funerals worden meestal op zaterdag gehouden. In iedere plaats zijn er bijna iedere zaterdag wel een of meerdere funerals. Funerals van belangrijke mensen duren vaak meerdere dagen en hier gaat een voorbereiding van soms wel meer dat een half jaar vooraf.
Even terug naar Yaw Peter. Als Yaw Peter een funeral bezoekt, vinden mensen het vaak grappig om het dronken te voeren. Ze kunnen dan een beetje de spot met hem drijven. In het begin is dit voor hen leuk, maar vaak ontstaat er na verloop van tijd een wat vervelende sfeer (ze zijn tenslotte zelf meestal ook niet meer helemaal helder) en dan wordt Yaw Peter (al dan niet fysiek) weggejaagd.
Helaas komt hij dan niet gewoon weer naar PCC terug maar blijft hij rondzwerven. Onze care-director Joe Emma heeft inmiddels een heel netwerk in Nkoranza en de omliggende dorpen van mensen die hem bellen als ze Yaw Peter ergens zien. Soms wordt hij teruggebracht of in een taxi gezet, soms gaat Joe Emma hem zelf halen.
Hij wordt telkens weer ontvangen als een verloren zoon! Maar wel eentje die het leven buiten de poort aantrekkelijk blijft vinden. Na schone kleren, een paar keer lekker slapen en wat goede maaltijden, is hij maar al te vaak opnieuw verdwenen.