De nood buiten PCC is nog zo groot
Als je in PCC rondloopt en daar overal blijde en lachende bewoners ziet
dan zou je de indruk kunnen krijgen dat het best wel goed gaat met de zorg voor mensen met een beperking in Ghana.
Helaas, zo simpel zit de wereld niet in elkaar.
Jazeker, wij zijn heel trots op alle goede zorg en aandacht die wij in PCC aan de bewoners kunnen bieden, maar beseffen tegelijkertijd dat er nog zoveel meer gehandicapte kinderen in Ghana zijn, kinderen die helaas geen goede zorg ontvangen en vaak niet in een liefdevolle omgeving kunnen opgroeien.
PCC is geen oase te midden van talloze andere oases, nee, PCC lijkt eerder op een vruchtbare plek midden in een dorre woestijn. Er is buiten PCC nog zoveel behoefte aan zorg en aandacht voor kinderen met een beperking.
Omdat wij nu eenmaal niet alle kinderen met een beperking uit heel Ghana kunnen opnemen en de nood buiten de muren van onze Community kennen zijn wij een aantal jaren geleden begonnen met het zogenaamde Outreach programma.
Onze medewerkers van het Outreach programma gaan naar de mensen in de dorpen toe, aanvankelijk alleen in Nkoranza South District, tegenwoordig ook in Nkoranza North.
In vrijwel elk dorp vinden zij wel ergens één of meer kinderen met een beperking die de hele dag in een kamertje (moeten) zitten, vaak vastgebonden of opgesloten, terwijl de ouders en andere familieleden weg zijn en niet naar hen omkijken.
Het is te gemakkelijk om die ouders alleen maar te veroordelen, want zij moeten tenslotte ook voor het gezinsinkomen zorgen en kunnen in Ghana niet op allerlei sociale voorzieningen of zorginstellingen terugvallen. Die zijn er simpelweg niet voor kinderen met een beperking in Ghana, de ouders staan er helemaal alleen voor.
En daar komt voor die ouders het grote sociale stigma van het hebben van een kind met een verstandelijke beperking nog bij.
Helaas, zo simpel zit de wereld niet in elkaar.
Jazeker, wij zijn heel trots op alle goede zorg en aandacht die wij in PCC aan de bewoners kunnen bieden, maar beseffen tegelijkertijd dat er nog zoveel meer gehandicapte kinderen in Ghana zijn, kinderen die helaas geen goede zorg ontvangen en vaak niet in een liefdevolle omgeving kunnen opgroeien.
PCC is geen oase te midden van talloze andere oases, nee, PCC lijkt eerder op een vruchtbare plek midden in een dorre woestijn. Er is buiten PCC nog zoveel behoefte aan zorg en aandacht voor kinderen met een beperking.
Omdat wij nu eenmaal niet alle kinderen met een beperking uit heel Ghana kunnen opnemen en de nood buiten de muren van onze Community kennen zijn wij een aantal jaren geleden begonnen met het zogenaamde Outreach programma.
Onze medewerkers van het Outreach programma gaan naar de mensen in de dorpen toe, aanvankelijk alleen in Nkoranza South District, tegenwoordig ook in Nkoranza North.
In vrijwel elk dorp vinden zij wel ergens één of meer kinderen met een beperking die de hele dag in een kamertje (moeten) zitten, vaak vastgebonden of opgesloten, terwijl de ouders en andere familieleden weg zijn en niet naar hen omkijken.
Het is te gemakkelijk om die ouders alleen maar te veroordelen, want zij moeten tenslotte ook voor het gezinsinkomen zorgen en kunnen in Ghana niet op allerlei sociale voorzieningen of zorginstellingen terugvallen. Die zijn er simpelweg niet voor kinderen met een beperking in Ghana, de ouders staan er helemaal alleen voor.
En daar komt voor die ouders het grote sociale stigma van het hebben van een kind met een verstandelijke beperking nog bij.
Ons Outreach team gaat naar alle dorpen in de districten toe, zoekt en bezoekt daar de kinderen met een beperking en hun ouders, praat met de dorpsoudsten en geeft op dorpsniveau voorlichting over de oorzaken van verstandelijke beperkingen. Ook geven zij voorlichting op de lokale FM zender, in kerken en op scholen, dit alles om de acceptatie van kinderen met een verstandelijke beperking te vergroten en mensen te helpen bij het geven van de juiste zorg aan hun kinderen. Ook het beschikbaar stellen van anti-epileptica is deel van het programma.
Jongeren met een beperking proberen wij met een steuntje in de rug te helpen bij het vergroten van hun participatie in de samenleving en bij het verkrijgen van meer economische zelfstandigheid, bijv. als geiten- of schapenhouder.
Kleine stapjes, zeker, maar langzaam maar zeker gaat het werken. Zo zijn al in twee wat grotere dorpen Day Care centra opgericht en hebben ouders van kinderen met een beperking in diverse dorpen zich verenigd in Parent Support Groups.
Samen sterker!
Ook komen diverse kinderen uit de omliggende dorpen nu elke dag voor Day Care naar PCC.
Met het Outreach programma treedt PCC meer naar buiten, bieden wij zorg buiten de veilige muren van PCC.
Want de wereld is zo groot en de nood van veel kinderen met een beperking is zo hoog.
Daarom kunnen wij niet alleen binnen de muren van PCC actief zijn, er is nog zoveel meer te doen en wij zijn heel blij dat wij ook op dit gebied iets kunnen betekenen.