Never a dull moment in PCC

Never a dull moment in PCC

 

Wij willen jullie d.m.v. deze column graag weer op de hoogte brengen van diverse ontwikkelingen in en rond onze Community in de afgelopen periode, want er is: “never a dull moment in PCC – Hand in Hand” !

 

David

David leed al langere tijd aan een ernstige spitsvoet, al leed zijn humeur daar gelukkig niet onder. Al diverse malen was met gipsverbanden geprobeerd de stand van zijn voet te verbeteren, maar dat heeft helaas niet geholpen.

 

Uiteindelijk is de stand van zijn voet daarom operatief gecorrigeerd en nu moet hij een poosje, lopend met een “driepoot”, de verdere genezing afwachten voordat hij weer zelfstandig goed op zijn beide benen kan staan.

Ook heeft de operatie tot een beenlengteverschil geleid, dus dat zal t.z.t in zijn schoeisel gecorrigeerd moeten worden.

Geen zorgen, het komt goed, want David blijft het leven tegemoet lachen!

 

Viif nieuwe jongvolwassenen in de beschutte werkplaats

In vrij korte tijd zijn er zowaar vijf nieuwe jongvolwassenen via ons Outreach programma naar de beschutte werkplaats van PCC gekomen. Heel mooi!

Het zijn Rose, Blessing, Rocky, Esther en Eric.

Zij zijn van harte welkom en wij hopen dat zij een goede en leerzame tijd in PCC tegemoet gaan.

 

Bureaucratie

Alhoewel wij onze aandacht in PCC graag volledig op de zorg en het welzijn van onze bewoners zouden richten, zijn er andere zaken die (vaak helaas) ook veel tijd vragen. De bureaucratie kan daarbij soms erg weerbarstig en dus zeer tijdverslindend zijn.

Zo moet onze Ghanese stichting “The Peace of Christ Foundation” zich eens per 5 jaar opnieuw laten registreren. Dat klinkt simpel, maar het heeft uiteindelijk meer dan anderhalf jaar (!) geduurd, voordat die herregistratie eindelijk rond was, zonder dat iemand ons duidelijk kon of wilde maken waarom het allemaal zo lang moest duren……… Veel tijd verloren en onnodige kosten gemaakt……..

Na die herregistratie van de stichting moeten wij ook nog ons NGO (= Non-Governmental Organisation) Certificaat vernieuwen.

Dat moet zelfs jaarlijks gebeuren…… en ook dat brengt natuurlijk weer een heleboel papierwerk met zich mee, waar veel tijd en energie (vooral van Joe Emma) in gaat zitten…..

Het betekent allemaal veel werk en tijdsverlies ….en niemand die er blij van wordt….

Leve de bureaucratie!

 

Previous Image
Next Image

info heading

info content

Support Group

Jullie weten dat wij met het oog op het pensioen van Baffo al in de 2e helft van 2023 een Support Group hebben gevormd, bestaande uit 6 ervaren caregivers die Joe Emma ondersteunen bij al het werk dat in PCC moet gebeuren, geen geringe klus.

Wij zijn heel blij met de ontwikkeling van de kwaliteiten van de leden van de SG, maar hebben inmiddels helaas ook al 2 leden van de SG zien vertrekken.

 

Michael vertrok geheel onverwacht naar Dubai en Stephen vertrok, iets minder onverwacht, naar de Education Service in Tamale, om daar les te gaan geven. Goed voor hem, maar jammer voor PCC.

 

Ziek en beter

Na de slechte start van het jaar in PCC, met het overlijden van Hannah en Peter, werden wij daarna geconfronteerd met diverse (ernstige) ziektes en ziekenhuisopnames van bewoners.

 

Zo wordt Pakor wordt al geruime tijd gekweld door een ernstige neurologische stoornis waardoor hij niet meer kan lopen. Hij zit daardoor de hele dag op een (rol)stoel.

Ondanks allerlei onderzoeken en intensieve fysiotherapeutische zorg zien wij geen verbetering bij hem, integendeel.

 

Yaw Balloon heeft een diepe wond opgelopen onder zijn grote teen. Die wond wordt nu dagelijks goed verzorgd, wij hopen op een goed herstel.

 

Met Samson en Tobias gaat het dan weer goed en dan weer een poosje matig of slecht. Het zijn kwetsbare bewoners, net als William en Markus, maar gelukkig gaat het met alle vier momenteel goed.

Laten wij hopen dat het goed blijft gaan. De zorg voor deze bewoners vraagt veel aandacht.

 

Zoals ik al zei:

“Never a dull moment in PCC – Hand in Hand!”