De lezer herkent dit misschien wel uit de eigen omgeving, of, nog dichterbij, van zichzelf…
Iemand die ik nog nooit op deze mindere momenten heb kunnen betrappen is Ahmed! Hij is altijd zo positief dat anderen vanzelf vrolijk worden als ze met Ahmed in contact komen. Zijn blik is onveranderlijk open en glimlachend en hij straalt blijheid en energie uit. Een prachtjongen.
 
Ahmed is ongeveer 15 – 16 jaar oud en verblijft al sinds 2004 in PCC. Hij is bij ons terechtgekomen vanuit een weeshuis in Tamale. Toen hij bij ons kwam kon hij niet lopen en niet praten. Praten doet hij nog steeds niet goed, al heeft hij wel een aantal klanken en bijna-woorden, waarmee hij zich verbazend goed kan uitdrukken. Lopen leek destijds voor hem ook een grote opgave te worden en er werd besloten een speciaal looprek voor hem te regelen. Dat duurde Ahmed allemaal veel te lang en toen besloot hij het toch maar gewoon zelf te proberen. Nog steeds heeft hij een enigszins opvallende, niet-zo-stabiele loopstijl, maar Ahmed is wel de laatste die zich daar druk over maakt.
 
Op feestjes en partijen heeft hij vaak een zware en verantwoordelijke taak. Bij het zingen van een feestlied dat met een luid Hoera wordt besloten, is hij degene die op een onnavolgbare manier het “Hiep, Hiep…….” voor zijn rekening neemt. Zijn gezicht straalt dan helemaal van oor tot oor.
Tijdens party’s wil hij ontzettend graag de assistent van Kofi Asare als Coco de clown zijn. Met een mini-clownskostuum en een kleurrijke pruik rent hij dan dartel rond, zoals hij ook later tijdens het feest ontzettend blij is, als hij naar voren wordt geroepen voor een speciale Ahmed dans, een vrolijke loop van links naar rechts en dan weer terug, begeleid door enkele positieve Ahmed klanken!
 
Zelfs voetballen is voor hem nu een uitdaging en alhoewel hij de snelheid en de coördinatie mist om daarbij tot grote hoogte te stijgen, maakt dat voor zijn genieten helemaal niet uit. Hij is een echte Olympiër: meedoen is belangrijker dan winnen!
 
Op de Summerschool en in de computerruimte geniet hij van alle mogelijkheden die hij daar krijgt om zich verder te ontwikkelen, zich te uiten en te vermaken. Er is weinig wat hij niet graag doet, zijn beker met enthousiasme loopt bijna altijd over.
 
Wellicht heeft Joe Emma juist om die reden graag Ahmed naast zich, als een soort linguïst. Als Joe Emma een toespraak houdt, dan staat Ahmed vaak naast hem om aan het einde van diens verhaal het hele betoog van Joe Emma nog even luid hoorbaar met zijn geheel eigen klanken te onderstrepen!
 
Ahmed, een blijmoedig mens, die zich door niets en niemand laat tegenhouden bij het genieten van zijn leven in PCC. En als hij zijn blijheid op je loslaat, dan moet je wel van heel goede huize komen om daar weerstand tegen te bieden, dat lukt eenvoudigweg niet en trouwens waarom zou je dat ook willen?
Want wat is er nu mooier dan volop genieten van je leven? Onze levenskunstenaar Ahmed laat graag zien hoe je dat het beste doet!