Droger dan droog – Harmattan
Ghana (dus ook PCC) heeft een klimaat dat vooral gekenmerkt wordt door tropische warmte
met een hoge vochtigheidsgraad. Iedereen voelt meestal heel klam aan, althans het grootste deel van het jaar.
Maar … elk jaar is er ook een periode met een wat ander klimaat, die bekend staat als de Harmattan. Het Harmattan seizoen begint meestal zo rond Kerst, duurt een aantal weken tot ongeveer eind januari en valt altijd tijdens de droge tijd in Ghana. Die droge tijd duurt hier van november tot maart/april, dan valt er vrijwel geen regen en pas in april/mei begint de regentijd weer. Hoe dichter bij april, hoe warmer en klammer het wordt en dat vinden de meeste Europeanen die in Ghana verblijven bepaald niet fijn, zelfs de Ghanezen vinden het dan “too hot” worden!
Maar dan de Harmattan! Dat is een zeer droge wind die rechtstreeks vanuit de Sahara komt aanwaaien. Overdag is het (nog steeds) heel warm, maar de vochtigheidsgraad daalt tot een zeer laag niveau (soms minder dan 15%!) en dat voelt heel anders aan. Het forse zweten, dan standaard bij Ghana lijkt te horen, houdt gedurende een paar weken helemaal op, want alle vocht is reeds verdampt voor het op je huid kan parelen.
En….. met die wind van de Sahara komen ook de grotere temperatuurverschillen van de woestijn mee: overdag heel warm en droog, maar ’s nachts koelt het behoorlijk af, soms zelfs (schrik niet…) tot onder de 20 graden (!). ’s Morgens vroeg is het dan bijvoorbeeld “maar” 18 of 19 graden. Dat is een heerlijke temperatuur voor Europese bezoekers, zeker gecombineerd met die droge lucht, maar de meeste Ghanezen ervaren het juist als erg koud. Zij lopen ’s morgens dan ook met dikke truien en jassen rillend rond. Brrrr!
Met de wind uit de Sahara komen ook talloze zeer fijne stofdeeltjes mee, waardoor het soms lijkt alsof hier een dichte mist van stof hangt. De zon is niet meer fel wit, maar lijkt door alle stofdeeltjes bijna oranje (een Oranje zonnetje in Ghana zouden trotse Nederlanders zeggen…..)!
Maar … elk jaar is er ook een periode met een wat ander klimaat, die bekend staat als de Harmattan. Het Harmattan seizoen begint meestal zo rond Kerst, duurt een aantal weken tot ongeveer eind januari en valt altijd tijdens de droge tijd in Ghana. Die droge tijd duurt hier van november tot maart/april, dan valt er vrijwel geen regen en pas in april/mei begint de regentijd weer. Hoe dichter bij april, hoe warmer en klammer het wordt en dat vinden de meeste Europeanen die in Ghana verblijven bepaald niet fijn, zelfs de Ghanezen vinden het dan “too hot” worden!
Maar dan de Harmattan! Dat is een zeer droge wind die rechtstreeks vanuit de Sahara komt aanwaaien. Overdag is het (nog steeds) heel warm, maar de vochtigheidsgraad daalt tot een zeer laag niveau (soms minder dan 15%!) en dat voelt heel anders aan. Het forse zweten, dan standaard bij Ghana lijkt te horen, houdt gedurende een paar weken helemaal op, want alle vocht is reeds verdampt voor het op je huid kan parelen.
En….. met die wind van de Sahara komen ook de grotere temperatuurverschillen van de woestijn mee: overdag heel warm en droog, maar ’s nachts koelt het behoorlijk af, soms zelfs (schrik niet…) tot onder de 20 graden (!). ’s Morgens vroeg is het dan bijvoorbeeld “maar” 18 of 19 graden. Dat is een heerlijke temperatuur voor Europese bezoekers, zeker gecombineerd met die droge lucht, maar de meeste Ghanezen ervaren het juist als erg koud. Zij lopen ’s morgens dan ook met dikke truien en jassen rillend rond. Brrrr!
Met de wind uit de Sahara komen ook talloze zeer fijne stofdeeltjes mee, waardoor het soms lijkt alsof hier een dichte mist van stof hangt. De zon is niet meer fel wit, maar lijkt door alle stofdeeltjes bijna oranje (een Oranje zonnetje in Ghana zouden trotse Nederlanders zeggen…..)!
Die zeer fijne stof dringt werkelijk overal door, elke dag ligt alles onder een laagje stof. Je kunt overal je naam op schrijven en hebt zelfs het gevoel dat ook je longen vol stof zitten!
En of al dat stof niet genoeg is gebruiken de Ghanese boeren deze periode graag om alle struiken, onkruid en overgebleven resten van gewassen op hun akkers plat te branden. Dat leidt dagelijks tot talloze neerdwarrelende roetdeeltjes en tot imponerende “bush fires” die soms heel dicht bij PCC komen, het knetterende vuur is dan niet meer dan 50 – 100 meter van onze compound verwijderd en niet iedereen gaat dan rustig slapen……. De Ghanezen glimlachen, want de ervaring heeft hun geleerd dat het (bijna) altijd goed gaat.
Onze net geïnstalleerde zonnepanelen moeten tijdens de Harmattan regelmatig schoongemaakt worden, anders kan de zon door alle stof en roet heen geen elektriciteit meer produceren.
Voor PCC is de Harmattan het seizoen van kinderen met een door het stof opgewekte verkoudheid, vaak samen met een prikkelhoest. De lucht kan zo droog zijn dat lippen van de kinderen en caregivers opzwellen en gaan barsten en op de hielen van veel mensen verschijnen ook pijnlijke kloven. Af en toe zien wij zelfs spontane neusbloedingen. De caregivers gebruiken tijdens de Harmattan dan ook veel crème om de droge huid van de kinderen een beetje in te smeren en te beschermen.
Ook de Harmattan hoort bij Ghana, een paar weken lang! Droog is het hier dan, droger dan droog …. totdat plotseling het weer gaat omslaan en de vochtigheidsmeter binnen een paar dagen weer de voor Ghana vertrouwde kant van 90% of meer vochtigheid laat zien!
Dan is het weer veel zweten, elke dag en nacht opnieuw en we moeten bijna een jaar wachten tot de volgende Harmattan!
En of al dat stof niet genoeg is gebruiken de Ghanese boeren deze periode graag om alle struiken, onkruid en overgebleven resten van gewassen op hun akkers plat te branden. Dat leidt dagelijks tot talloze neerdwarrelende roetdeeltjes en tot imponerende “bush fires” die soms heel dicht bij PCC komen, het knetterende vuur is dan niet meer dan 50 – 100 meter van onze compound verwijderd en niet iedereen gaat dan rustig slapen……. De Ghanezen glimlachen, want de ervaring heeft hun geleerd dat het (bijna) altijd goed gaat.
Onze net geïnstalleerde zonnepanelen moeten tijdens de Harmattan regelmatig schoongemaakt worden, anders kan de zon door alle stof en roet heen geen elektriciteit meer produceren.
Voor PCC is de Harmattan het seizoen van kinderen met een door het stof opgewekte verkoudheid, vaak samen met een prikkelhoest. De lucht kan zo droog zijn dat lippen van de kinderen en caregivers opzwellen en gaan barsten en op de hielen van veel mensen verschijnen ook pijnlijke kloven. Af en toe zien wij zelfs spontane neusbloedingen. De caregivers gebruiken tijdens de Harmattan dan ook veel crème om de droge huid van de kinderen een beetje in te smeren en te beschermen.
Ook de Harmattan hoort bij Ghana, een paar weken lang! Droog is het hier dan, droger dan droog …. totdat plotseling het weer gaat omslaan en de vochtigheidsmeter binnen een paar dagen weer de voor Ghana vertrouwde kant van 90% of meer vochtigheid laat zien!
Dan is het weer veel zweten, elke dag en nacht opnieuw en we moeten bijna een jaar wachten tot de volgende Harmattan!