Een nieuwe taal in PCC!
Breaking News, want het gebeurt niet iedere dag dat er een nieuwe taal ontstaan is, die ook nog eens echt gebruikt wordt! En toch is er het afgelopen jaar een geheel nieuwe taal ontstaan en, geloof het of niet, dat is in PCC gebeurd!
Het wordt dan ook hoog tijd dat wij dit unieke feit met de rest van de wereld gaan delen. Breaking News.
Het betreft geen variant op het Esperanto of een nieuwe versie van Twi of Engels of een mengvorm daarvan, neen, het is een compleet nieuwe gebarentaal, uitsluitend gebaseerd op het leven en handelen van onze Joshua! Zo, wie had dat gedacht?!
Joshua, zo weten jullie wellicht, is één van onze twee dove bewoners, de andere is Yaa Yaa. Hij woont hier sinds 2007 en was toen ongeveer 8 jaar oud.
Tussen 2007 en 2011 heeft hij vanuit Hand in Hand de school voor doven in Jamasi, Ashanti Region bezocht, maar die school bleek niet geschikt voor hem, omdat hij niet alleen doof, maar ook verstandelijk beperkt is. In die jaren op de dovenschool heeft men hem helaas maar bar weinig kunnen leren, hij heeft daar bijv. helemaal niets opgestoken van de Ghanese gebarentaal.
Gelukkig is daar een goede oplossing voor gevonden. Alieke, een Nederlandse vrijwilliger, heeft het gedrag van Joshua en alle gebruikelijke activiteiten om hem heen langdurig en intensief geobserveerd. Alle gebaren die Joshua gebruikt om iets duidelijk te maken zijn vervolgens in kaart gebracht met bijbehorende, verklarende tekeningen. En door die gebaren systematisch te gebruiken is een nieuwe taal ontstaan en deze taal is nu tot officiële PCC gebarentaal verheven, al zou je die taal dus ook de Joshua-taal kunnen noemen. Uniek is deze taal in ieder geval!
Allerlei in PCC voorkomende relevante gebeurtenissen, voorwerpen en handelingen zijn inmiddels op A-4 formaat herkenbaar gefotografeerd of duidelijk uitgebeeld, met op de achterzijde een tekening van het bijbehorende gebaar. Elke avond wordt al maandenlang na het avondeten met alle bewoners van PCC een aantal van die gebaren collectief ingestudeerd, tot groot plezier van iedereen. Want net als elke andere taal vereist ook deze PCC taal aardig wat oefening, maar gezamenlijk gebarentaal oefenen is wel ontzettend leuk!
Nog belangrijker is het dat ook diverse andere kinderen die niet of nauwelijks kunnen praten, zoals bijv. Jerry Ema, Kwame Addai, Ahmed en 12 anderen, inmiddels regelmatig les krijgen in de PCC gebarentaal van twee van onze caregivers, nl. Elizabeth Gagla en Prince die nu experts in onze gebarentaal zijn. Dat lesgeven gebeurt in het Education Centre in 2 groepen, die om de dag alle gebaren instuderen. Ook hier zie je elke dag heel veel plezier en toewijding!
Omdat gebaren niet altijd voor iedereen helemaal duidelijk zijn, is er nog een extra hulpmiddel, ook door Alieke ontworpen. Joshua heeft soms een ketting om zijn hals met daaraan een serie geplastificeerde foto’s met plaatjes van allerlei dagelijkse activiteiten en gebeurtenissen. Hij draait dan bijv. de foto voor van een driewieler omdat hij graag wil fietsen of de caregiver kan hem aanwijzen dat het nu tijd is om naar de workshop te gaan.
Voor Joshua zijn geheel nieuwe tijden aangebroken. Door zijn doofheid en verstandelijke beperking was communiceren met de overige bewoners van PCC tot voor kort erg moeizaam voor hem. Maar nu is alles veranderd, nu kan hij nota bene d.m.v. zijn eigen, vertrouwde gebaren plotseling met veel bewoners en caregivers contact maken en – wat een wonder – ze blijken zowaar ook nog te begrijpen wat hij probeert duidelijk te maken.
En datzelfde geldt zeker ook voor de andere kinderen, die nu gebruikmaken van de PCC-gebarentaal en die nu veel beter kunnen communiceren met elkaar, met andere kinderen en met de caregivers. Het geeft hen veel meer mogelijkheden en ruimte in hun leven en zij genieten er van.
Taal brengt mensen dichter bij elkaar, ook in onze Community. En dat allemaal dankzij de nieuwste taal ter wereld, de PCC taal!
Het betreft geen variant op het Esperanto of een nieuwe versie van Twi of Engels of een mengvorm daarvan, neen, het is een compleet nieuwe gebarentaal, uitsluitend gebaseerd op het leven en handelen van onze Joshua! Zo, wie had dat gedacht?!
Joshua, zo weten jullie wellicht, is één van onze twee dove bewoners, de andere is Yaa Yaa. Hij woont hier sinds 2007 en was toen ongeveer 8 jaar oud.
Tussen 2007 en 2011 heeft hij vanuit Hand in Hand de school voor doven in Jamasi, Ashanti Region bezocht, maar die school bleek niet geschikt voor hem, omdat hij niet alleen doof, maar ook verstandelijk beperkt is. In die jaren op de dovenschool heeft men hem helaas maar bar weinig kunnen leren, hij heeft daar bijv. helemaal niets opgestoken van de Ghanese gebarentaal.
Gelukkig is daar een goede oplossing voor gevonden. Alieke, een Nederlandse vrijwilliger, heeft het gedrag van Joshua en alle gebruikelijke activiteiten om hem heen langdurig en intensief geobserveerd. Alle gebaren die Joshua gebruikt om iets duidelijk te maken zijn vervolgens in kaart gebracht met bijbehorende, verklarende tekeningen. En door die gebaren systematisch te gebruiken is een nieuwe taal ontstaan en deze taal is nu tot officiële PCC gebarentaal verheven, al zou je die taal dus ook de Joshua-taal kunnen noemen. Uniek is deze taal in ieder geval!
Allerlei in PCC voorkomende relevante gebeurtenissen, voorwerpen en handelingen zijn inmiddels op A-4 formaat herkenbaar gefotografeerd of duidelijk uitgebeeld, met op de achterzijde een tekening van het bijbehorende gebaar. Elke avond wordt al maandenlang na het avondeten met alle bewoners van PCC een aantal van die gebaren collectief ingestudeerd, tot groot plezier van iedereen. Want net als elke andere taal vereist ook deze PCC taal aardig wat oefening, maar gezamenlijk gebarentaal oefenen is wel ontzettend leuk!
Nog belangrijker is het dat ook diverse andere kinderen die niet of nauwelijks kunnen praten, zoals bijv. Jerry Ema, Kwame Addai, Ahmed en 12 anderen, inmiddels regelmatig les krijgen in de PCC gebarentaal van twee van onze caregivers, nl. Elizabeth Gagla en Prince die nu experts in onze gebarentaal zijn. Dat lesgeven gebeurt in het Education Centre in 2 groepen, die om de dag alle gebaren instuderen. Ook hier zie je elke dag heel veel plezier en toewijding!
Omdat gebaren niet altijd voor iedereen helemaal duidelijk zijn, is er nog een extra hulpmiddel, ook door Alieke ontworpen. Joshua heeft soms een ketting om zijn hals met daaraan een serie geplastificeerde foto’s met plaatjes van allerlei dagelijkse activiteiten en gebeurtenissen. Hij draait dan bijv. de foto voor van een driewieler omdat hij graag wil fietsen of de caregiver kan hem aanwijzen dat het nu tijd is om naar de workshop te gaan.
Voor Joshua zijn geheel nieuwe tijden aangebroken. Door zijn doofheid en verstandelijke beperking was communiceren met de overige bewoners van PCC tot voor kort erg moeizaam voor hem. Maar nu is alles veranderd, nu kan hij nota bene d.m.v. zijn eigen, vertrouwde gebaren plotseling met veel bewoners en caregivers contact maken en – wat een wonder – ze blijken zowaar ook nog te begrijpen wat hij probeert duidelijk te maken.
En datzelfde geldt zeker ook voor de andere kinderen, die nu gebruikmaken van de PCC-gebarentaal en die nu veel beter kunnen communiceren met elkaar, met andere kinderen en met de caregivers. Het geeft hen veel meer mogelijkheden en ruimte in hun leven en zij genieten er van.
Taal brengt mensen dichter bij elkaar, ook in onze Community. En dat allemaal dankzij de nieuwste taal ter wereld, de PCC taal!
