Lieve en eigenwijze Dede
Er zijn nog steeds kinderen van PCC, die ik niet eerder d.m.v. een speciale column in Alberts Corner aan jullie heb voorgesteld. Dat is zeker niet omdat er zo weinig over ze te vertellen zou zijn, integendeel, maar er zijn nu eenmaal veel onderwerpen in onze Community, die het waard zijn om erover te schrijven.
Neem bijv. Dede, een vrolijk, lief en gezond meisje met het syndroom van Down van ong. 12-13 jaar, die al sinds 2008 in Hand in Hand verblijft. Zij is hier in de loop der jaren langzaam maar zeker van een kleine lieve meid tot een beginnende puber uitgegroeid, gelukkig nog geen moeilijke puber.
Dede was nog klein toen zij naar PCC toekwam, maar haar eigen sterke wil was toen al behoorlijk aanwezig. Als zij niet kreeg wat zij graag wilde, bijv. speelgoed, kleding of schoenen, dan liet zij dat heel duidelijk merken door stevig en dramatisch in huilen uit te barsten. Gelukkig gaat dat nu al veel beter, maar behoorlijk eigenwijs kan zij af en toe nog wel zijn…
Zij vond het lange tijd geweldig leuk om met een pop op haar rug rond te lopen en vertelde dan aan iedereen dat zij haar kind met zich meedroeg. Nog steeds speelt zij graag voor moeder, kijk maar hoe liefdevol ze de half slapende Tettey draagt.
Trouwens, om Dede goed op de foto te zetten, moet je wel even de tijd nemen en dan nog een beetje geluk hebben, want meestal doet ze haar ogen dicht of kijkt ze heel strak naar de camera, terwijl ze een paar seconden daarvoor juist nog heel vrolijk lachte. Maar af en toe lukt het prima, kijk maar naar de foto’s bij deze AC.
Dede was nog klein toen zij naar PCC toekwam, maar haar eigen sterke wil was toen al behoorlijk aanwezig. Als zij niet kreeg wat zij graag wilde, bijv. speelgoed, kleding of schoenen, dan liet zij dat heel duidelijk merken door stevig en dramatisch in huilen uit te barsten. Gelukkig gaat dat nu al veel beter, maar behoorlijk eigenwijs kan zij af en toe nog wel zijn…
Zij vond het lange tijd geweldig leuk om met een pop op haar rug rond te lopen en vertelde dan aan iedereen dat zij haar kind met zich meedroeg. Nog steeds speelt zij graag voor moeder, kijk maar hoe liefdevol ze de half slapende Tettey draagt.
Trouwens, om Dede goed op de foto te zetten, moet je wel even de tijd nemen en dan nog een beetje geluk hebben, want meestal doet ze haar ogen dicht of kijkt ze heel strak naar de camera, terwijl ze een paar seconden daarvoor juist nog heel vrolijk lachte. Maar af en toe lukt het prima, kijk maar naar de foto’s bij deze AC.
Zij houdt veel van dansen en muziek, zoals zovelen hier in Ghana en Hand in Hand, ze kan heel erg genieten van zomaar eventjes dansen of van een speciaal dansoptreden tijdens een PCC-party, dat doet ze met overgave.
Dede gaat ook graag naar school, ze bezoekt elke dag zelfs 2 scholen, nl. de Shalom Special School en tussendoor ook nog onze eigen en onvolprezen Summer School. Ze geniet van wat ze daar allemaal onderwezen krijgt en meemaakt en leert tussendoor ook goed in een groep te functioneren, op haar beurt te wachten en stil te zijn als anderen aan de beurt zijn. Nuttige lessen dus.
Dede heeft sinds 2008 diverse caregivers gehad, die goed voor haar gezorgd hebben, de laatste tijd is dat Rose Fabea, die sinds 2013 nog een ander jong pubermeisje heeft om voor te zorgen, nl. Eno Mary, ook een “strong character” zoals ze dat hier noemen!
Dede en Eno Mary konden zich aanvankelijk – net als 2 ongeveer even oude zussen – heerlijk druk maken om elkaars kleding. Om geheel duistere redenen willen zij vaak net die kleren dragen, die de ander van de twee op dat moment aanheeft. Dat leidt soms tot hartstochtelijk verdriet, want iedereen moet het weten: hen is groot onrecht aangedaan…… Gelukkig loopt het inmiddels al veel beter tussen deze 2 PCC–zussen, zoals het eigenlijk met Dede elke dag goed gaat in PCC. Zij heeft zich in onze Community een eigen, plezierige plekje verworven, zij voelt zich duidelijk op haar gemak. En zo hoort het te zijn in PCC, want alle bewoners hebben hier hun thuis gevonden.
PCC is er voor hen, een Community waar alles draait om mooie en speciale kinderen zoals onze Dede. Dat zij hier nog heel lang gelukkig en in vrede mag leven.
Dede gaat ook graag naar school, ze bezoekt elke dag zelfs 2 scholen, nl. de Shalom Special School en tussendoor ook nog onze eigen en onvolprezen Summer School. Ze geniet van wat ze daar allemaal onderwezen krijgt en meemaakt en leert tussendoor ook goed in een groep te functioneren, op haar beurt te wachten en stil te zijn als anderen aan de beurt zijn. Nuttige lessen dus.
Dede heeft sinds 2008 diverse caregivers gehad, die goed voor haar gezorgd hebben, de laatste tijd is dat Rose Fabea, die sinds 2013 nog een ander jong pubermeisje heeft om voor te zorgen, nl. Eno Mary, ook een “strong character” zoals ze dat hier noemen!
Dede en Eno Mary konden zich aanvankelijk – net als 2 ongeveer even oude zussen – heerlijk druk maken om elkaars kleding. Om geheel duistere redenen willen zij vaak net die kleren dragen, die de ander van de twee op dat moment aanheeft. Dat leidt soms tot hartstochtelijk verdriet, want iedereen moet het weten: hen is groot onrecht aangedaan…… Gelukkig loopt het inmiddels al veel beter tussen deze 2 PCC–zussen, zoals het eigenlijk met Dede elke dag goed gaat in PCC. Zij heeft zich in onze Community een eigen, plezierige plekje verworven, zij voelt zich duidelijk op haar gemak. En zo hoort het te zijn in PCC, want alle bewoners hebben hier hun thuis gevonden.
PCC is er voor hen, een Community waar alles draait om mooie en speciale kinderen zoals onze Dede. Dat zij hier nog heel lang gelukkig en in vrede mag leven.