Het beste van 2 werelden
Een uitdrukking die wij vaak gebruiken om Hand in Hand te omschrijven is “het beste van 2 werelden”. Wat bedoelen we daarmee?
Zelf ben ik, na een poosje Nederland, inmiddels weer terug in Hand in Hand en wat mij, net als vele anderen, dan onmiddellijk weer opvalt als ik hier binnenkom, is dat PCC een aantal mooie eigenschappen uit twee verschillende culturen, nl. de Europese en Afrikaanse wereld, op een goede wijze combineert.
Natuurlijk zie je allereerst het prachtige PCC dorpje, waar net als in elk ander Afrikaans dorp de mensen bijna de hele dag buiten doorbrengen, met veel interactie en vanzelfsprekende hartelijkheid en vrolijkheid. Ook de goede aspecten van het Afrikaanse familieleven ( het “extended family system”) zijn duidelijk zichtbaar. In dat systeem maak je niet alleen deel uit van je eigen gezin, maar vooral ook van een (meestal zeer uitgebreide) kring van familieleden, die altijd naar je omkijken, daarnaast behoor je natuurlijk bij het dorp (jouw “hometown”) en bij de stam waar jij uit voortkomt. Tevens is er hier veel muziek en dans en ook het eten doe je natuurlijk samen! Alles bij elkaar maakt dit echt Afrika!
Maar naast al deze Afrikaanse aspecten tref je in PCC ook een aantal eigenschappen aan, die wat meer uit Europa lijken te komen, zoals de strakke structuur, de opvallende punctualiteit en de speciale manier van omgaan van de caregivers met de bewoners, die goed aansluit bij de Europese visie op het omgaan met medemensen met een verstandelijke beperking. Tevens vallen de mooie en schone compound op, de goed onderhouden huisjes voor bewoners en gasten en de aanwezigheid van vele attributen en hulpmiddelen die gericht zijn op het ondersteunen van de verdere ontwikkeling van alle kinderen en jong volwassenen die hier wonen.
Die combinatie van al die mooie aspecten van zowel de Afrikaanse als de Europese cultuur noemen wij hier in PCC “the best of 2 worlds” en met onze caregivers werken we die filosofie steeds verder uit. En dat valt iedere bezoeker die hier binnenstapt onmiddellijk op.
Natuurlijk zie je allereerst het prachtige PCC dorpje, waar net als in elk ander Afrikaans dorp de mensen bijna de hele dag buiten doorbrengen, met veel interactie en vanzelfsprekende hartelijkheid en vrolijkheid. Ook de goede aspecten van het Afrikaanse familieleven ( het “extended family system”) zijn duidelijk zichtbaar. In dat systeem maak je niet alleen deel uit van je eigen gezin, maar vooral ook van een (meestal zeer uitgebreide) kring van familieleden, die altijd naar je omkijken, daarnaast behoor je natuurlijk bij het dorp (jouw “hometown”) en bij de stam waar jij uit voortkomt. Tevens is er hier veel muziek en dans en ook het eten doe je natuurlijk samen! Alles bij elkaar maakt dit echt Afrika!
Maar naast al deze Afrikaanse aspecten tref je in PCC ook een aantal eigenschappen aan, die wat meer uit Europa lijken te komen, zoals de strakke structuur, de opvallende punctualiteit en de speciale manier van omgaan van de caregivers met de bewoners, die goed aansluit bij de Europese visie op het omgaan met medemensen met een verstandelijke beperking. Tevens vallen de mooie en schone compound op, de goed onderhouden huisjes voor bewoners en gasten en de aanwezigheid van vele attributen en hulpmiddelen die gericht zijn op het ondersteunen van de verdere ontwikkeling van alle kinderen en jong volwassenen die hier wonen.
Die combinatie van al die mooie aspecten van zowel de Afrikaanse als de Europese cultuur noemen wij hier in PCC “the best of 2 worlds” en met onze caregivers werken we die filosofie steeds verder uit. En dat valt iedere bezoeker die hier binnenstapt onmiddellijk op.
En wat valt mij op, nu ik weer terug ben in onze Community? Eigenlijk teveel om op te noemen, maar ik noem zomaar een paar opvallende punten.
Quinten, één van onze meest kwetsbare bewoners, ziet er goed uit, hij zit rechtop en loopt ook af en toe een klein stukje. Amma Lekma heeft een betere nekbalans dan toen wij weggingen en lacht zowaar regelmatig. Gabriel groeit als kool, alle caregivers roepen dat hij (nog geen 3 jaar oud!) al naar school (“Kindergarten”) toe zou moeten, want – zeggen ze – hij is zo “bright”. En sinds mijn terugkeer is hij nauwelijks van mijn zijde geweken, blijkbaar bang dat ik al snel weer vertrek en hij vertelt iedereen blij dat ik er weer ben! Maar James en Joël proberen ook om het hardst om alle aandacht te krijgen. Iedereen is dol op deze 3 kleine mannetjes!
Kijk, er is zelfs een nieuwe ezelin, Dusty genaamd, nu hebben we er weer twee. Baffo heeft geregeld dat deze 2 ezelinnen tijdelijk een enthousiaste ezel op bezoek hebben en die doet gelukkig goed zijn best, zelfs op een nogal onstuimige manier! Wie weet wat er van gaat komen, we wachten de loop van de natuur rustig af….!
Paa Yaw heeft een mooie, speciaal voor hem ontworpen en gemaakte, instap-rolstoel en Kwame Evans zorgt als een grote broer heel goed voor hem! Yaw Hillal lacht en praat veel, hij lijkt helemaal in zijn sas en dat is lang niet altijd het geval.
Deze en alle andere bewoners van PCC lijken dus heel goed te profiteren van “the best of 2 worlds” aanpak, ze zijn vrolijk en stellen zich open op, als teken dat zij zich hier veilig voelen, ze zijn hier thuis!
En ook ik voel mij weer helemaal thuis in de wondere wereld van Hand in Hand, die niet voor niets de naam Peace of Christ Community draagt! Zo zie je maar wat voor moois er kan ontstaan als 2 culturen samenkomen!