Mijn naam is Mabel Bosman
Soms duurt het een tijdje voor je bepaalde dingen in de gaten hebt en dan, plotseling, signaleer je het eindelijk: iets, wat daarvoor ook al vaker gebeurde, maar je toen blijkbaar niet opviel.
Bij het bekijken van allerlei foto’s van de kinderen in Hand in Hand zocht ik naar mooie foto’s van Mabel en plotseling viel het mij op: wij hebben bijna géén foto’s met alleen Mabel in beeld, bijna altijd staat zij samen met iemand anders op de foto. En toen besefte ik het: dit is Mabel ten voeten uit, altijd met andere kinderen in de weer! Mabel loopt altijd samen met andere kinderen te wandelen of te spelen.
Mabel is een ontzettend aardig meisje van ong. 18 jaar met het syndroom van Down. Af en toe vertellen onze caregivers ons in alle eerlijkheid dat de zorg voor kinderen met een dubbele beperking (= geestelijke plus lichamelijk) voor hen vaak erg zwaar is, soms verzuchten zij dan: als er weer een kind in Hand in Hand bij komt, kan dat dan een kind met alleen het syndroom van Down zijn…..?! Die zorg is minder zwaar en, eveneens van belang, er is door hen gemakkelijker contact te maken met deze kinderen. Voor de balans in de Community als geheel is het inderdaad goed en noodzakelijk dat hier niet alleen autistische kinderen of kinderen met zware beperkingen leven, maar ook vrolijke en extroverte kinderen en vaak zijn dat de kinderen met het syndroom van Down, zoals Bright, Ayuba, Dede en Mabel!
Mabel woont al sinds 2006 in PCC. In haar jeugd is zij gelukkig heel goed verzorgd door haar moeder en dat kunnen maar weinig kinderen van Hand in Hand haar nazeggen. Haar vader is lang geleden overleden en haar moeder werkte jarenlang als kokkin voor de Shalom Special school. Die school is ooit opgericht door Hand in Hand en ligt naast ons terrein. Helaas is Mabel’s moeder in 2006 overleden en er bleken toen geen andere familieleden te zijn, die zich over haar konden of wilden ontfermen. Daarom is zij vanaf die tijd hier komen wonen, waar zij zich helemaal thuis voelt. Zij wordt al enkele jaren prima verzorgd door onze caregiver Esther en samen met M’Afia Harriet en Wumpini leven zij samen als een klein gezinnetje.
Als je Mabel tegenkomt heeft zij een paar vaste uitdrukkingen, die zij graag naar voren brengt. Het eerste, dat zij jou bij een ontmoeting zal vertellen, is haar naam: “Mijn naam is Mabel, Mabel Bosman”! Vaak vertelt zij er ook bij dat zij Mabel is en dat hij daar (en dan wijst ze hem met een wijds gebaar aan) Ayuba is! Blijkbaar heeft Ayuba een heel speciaal plekje in haar hart, al hebben wij een beetje de indruk dat dit niet geheel wederzijds is. Ayuba’s hart is blijkbaar heel groot, daar is ruimte voor heel veel vrienden en vriendinnen…..! Maar daar laat Mabel zich niet door uit het veld slaan, zij blijft met een stralende glimlach over Ayuba spreken en op de foto bij deze column kunt u hen heel lief samen bewonderen.
Overdag bezoekt Mabel nog steeds de Shalom Special School en daarnaast ontvangt zij op PCC, net als diverse andere kinderen, extra speciaal onderwijs met behulp van de PC. In de praktijk blijkt zij wel wat minder snel in het aanleren van nieuwe begrippen en vaardigheden, voor haar is het werken op de PC vooral een kleurrijk geheel, met veel leuke geluidjes en mooie plaatjes.
In de Community is Mabel sociaal altijd heel actief, dat is haar basishouding in het leven, zowel bij het eten, bij spelletjes, in het zwembad als bij het geven van extra zorg en aandacht aan de kleintjes van PCC. Mabel is een echt een zorgzaam mens.
Tip: mocht u een keer op bezoek in Hand in Hand komen en wilt u dan weten hoe de verschillende kinderen precies heten, ga dan een uurtje met Mabel wandelen. Zij vertelt steeds heel accuraat en met nadruk wie precies wie is. Zo kunt u zich de namen van alle kinderen heel snel eigen maken. Op deze manier heeft Mabel in de zomer van 2009 Jeannette en mij ook heel goed geholpen!
Het kan geen toeval zijn, dat Mabel de voorkant siert van de nieuwe en prachtige informatiefolder, die onlangs over de Hand in Hand Community verschenen is (NB: deze folder is ook te downloaden, via Menu naar Info en dan naar Folder). Natuurlijk staat Mabel daar niet in haar eentje, maar samen met iemand anders, in dit geval is het een prachtige foto samen met Yaw Johnson (zie de foto van de week op de Homepage).
Mabel Bosman, een prachtig jong en sociaal mens, loopt nooit alleen te wandelen, altijd zoekt zij iemand anders op om samen op pad te gaan, zij loopt letterlijk altijd Hand in Hand en roept dan: Mijn naam in Mabel Bosman! Dat u het maar weet!
Mabel is een ontzettend aardig meisje van ong. 18 jaar met het syndroom van Down. Af en toe vertellen onze caregivers ons in alle eerlijkheid dat de zorg voor kinderen met een dubbele beperking (= geestelijke plus lichamelijk) voor hen vaak erg zwaar is, soms verzuchten zij dan: als er weer een kind in Hand in Hand bij komt, kan dat dan een kind met alleen het syndroom van Down zijn…..?! Die zorg is minder zwaar en, eveneens van belang, er is door hen gemakkelijker contact te maken met deze kinderen. Voor de balans in de Community als geheel is het inderdaad goed en noodzakelijk dat hier niet alleen autistische kinderen of kinderen met zware beperkingen leven, maar ook vrolijke en extroverte kinderen en vaak zijn dat de kinderen met het syndroom van Down, zoals Bright, Ayuba, Dede en Mabel!
Mabel woont al sinds 2006 in PCC. In haar jeugd is zij gelukkig heel goed verzorgd door haar moeder en dat kunnen maar weinig kinderen van Hand in Hand haar nazeggen. Haar vader is lang geleden overleden en haar moeder werkte jarenlang als kokkin voor de Shalom Special school. Die school is ooit opgericht door Hand in Hand en ligt naast ons terrein. Helaas is Mabel’s moeder in 2006 overleden en er bleken toen geen andere familieleden te zijn, die zich over haar konden of wilden ontfermen. Daarom is zij vanaf die tijd hier komen wonen, waar zij zich helemaal thuis voelt. Zij wordt al enkele jaren prima verzorgd door onze caregiver Esther en samen met M’Afia Harriet en Wumpini leven zij samen als een klein gezinnetje.
Als je Mabel tegenkomt heeft zij een paar vaste uitdrukkingen, die zij graag naar voren brengt. Het eerste, dat zij jou bij een ontmoeting zal vertellen, is haar naam: “Mijn naam is Mabel, Mabel Bosman”! Vaak vertelt zij er ook bij dat zij Mabel is en dat hij daar (en dan wijst ze hem met een wijds gebaar aan) Ayuba is! Blijkbaar heeft Ayuba een heel speciaal plekje in haar hart, al hebben wij een beetje de indruk dat dit niet geheel wederzijds is. Ayuba’s hart is blijkbaar heel groot, daar is ruimte voor heel veel vrienden en vriendinnen…..! Maar daar laat Mabel zich niet door uit het veld slaan, zij blijft met een stralende glimlach over Ayuba spreken en op de foto bij deze column kunt u hen heel lief samen bewonderen.
Overdag bezoekt Mabel nog steeds de Shalom Special School en daarnaast ontvangt zij op PCC, net als diverse andere kinderen, extra speciaal onderwijs met behulp van de PC. In de praktijk blijkt zij wel wat minder snel in het aanleren van nieuwe begrippen en vaardigheden, voor haar is het werken op de PC vooral een kleurrijk geheel, met veel leuke geluidjes en mooie plaatjes.
In de Community is Mabel sociaal altijd heel actief, dat is haar basishouding in het leven, zowel bij het eten, bij spelletjes, in het zwembad als bij het geven van extra zorg en aandacht aan de kleintjes van PCC. Mabel is een echt een zorgzaam mens.
Tip: mocht u een keer op bezoek in Hand in Hand komen en wilt u dan weten hoe de verschillende kinderen precies heten, ga dan een uurtje met Mabel wandelen. Zij vertelt steeds heel accuraat en met nadruk wie precies wie is. Zo kunt u zich de namen van alle kinderen heel snel eigen maken. Op deze manier heeft Mabel in de zomer van 2009 Jeannette en mij ook heel goed geholpen!
Het kan geen toeval zijn, dat Mabel de voorkant siert van de nieuwe en prachtige informatiefolder, die onlangs over de Hand in Hand Community verschenen is (NB: deze folder is ook te downloaden, via Menu naar Info en dan naar Folder). Natuurlijk staat Mabel daar niet in haar eentje, maar samen met iemand anders, in dit geval is het een prachtige foto samen met Yaw Johnson (zie de foto van de week op de Homepage).
Mabel Bosman, een prachtig jong en sociaal mens, loopt nooit alleen te wandelen, altijd zoekt zij iemand anders op om samen op pad te gaan, zij loopt letterlijk altijd Hand in Hand en roept dan: Mijn naam in Mabel Bosman! Dat u het maar weet!
