Bright is namelijk al jarenlang ober in ons restaurant en in die functie heeft hij heel veel vrienden gemaakt bij bezoekers van PCC. Vaak was hij de eerste bewoner van PCC, die ze tegenkwamen, wanneer hij met een grote glimlach het hek van Hand in Hand opendeed en de bezoekers met een brede zwaai verwelkomde!
Eigenlijk is Bright een uitzondering op de regel dat wij in Hand in Hand een kind slechts opnemen, als er echt geen familie meer is, die voor dat kind kan zorgen. Wij functioneren vooral als een laatste reddingsboei voor kinderen, die zonder Hand in Hand geen enkel perspectief meer zouden hebben. Bij Bright is dat anders, hij heeft namelijk zijn beide ouders nog wel.
Hij is 18 jaar, komt uit Nkoranza en heeft het syndroom van Down. Zijn ouders zijn trots op hun zoon Bright. Gelukkig komt dat dus ook voor in Ghana!
 
Iedereen in Nkoranza kent Bright, dat geldt voor de zakenlui, de dominee, het MP (= het lid van het parlement) of wie dan ook. Bright stapt altijd zonder enige schroom op iedereen af en begint dan een gesprek, vaak met de korte, maar zeer duidelijke zin: “I like you”!! Hij zegt dat zeer beslist en met een hartveroverende glimlach.
Aanvankelijk kwam Bright in 2007 als nieuwe werker in onze beschutte werkplaats, nadat hij eerst de Shalom Special School (gelegen naar PCC) had bezocht. Hij verbleef alleen overdag in de workshop, elke avond liep hij terug naar huis, waarbij hij overigens heel gemakkelijk ergens een poosje kon blijven hangen, vooral waar veel mensen waren, bijv. bij een funeral of in een bar. In de werkplaats lukte het niet zo erg met geconcentreerd werken aan kettingen e.d., Bright is veel te speels en beweeglijk voor zulk geduldig werk. Daarom werd hij na een poosje overgeplaatst naar het restaurant, om daar te helpen en zelfs tot ober opgeleid te worden. Dat bleek een schot in de roos, want Bright geniet zeer van dit werk en vooral van de vele contacten met de gasten. Omgekeerd is Bright zeer geliefd bij heel veel gasten. Dat werk loopt echter door tot in de avond en daarom bleef Bright steeds slapen, zo heeft hij bijna als vanzelf voor zichzelf een mooie, blijvende plek gecreëerd op PCC!
Wat het werk in het restaurant voor Bright zo leuk maakt, is natuurlijk niet alleen het serveren van maaltijden en drankjes, maar vooral ook het afruimen van de borden, die vaak niet helemaal leeg zijn. De borden, die helemaal leeg zijn, laat hij nog even staan, hij ontfermt zich bij voorkeur over de borden met restjes, daar kan hij met heel veel smaak van eten. Als hij samen met iemand anders serveert, bijv, met Ayuba of met Daniël, dan wordt de oogst eerlijk verdeeld en vervolgens gaan beiden er samen heerlijk van genieten. De gasten, die hun bordje wel helemaal leeg eten, krijgen soms zelfs een verwijtende blik. Hoe lekker het eten ook is, alles opeten is natuurlijk niet de bedoeling…..! Gelukkig bewaart Charity vaak nog wat eten, aan het buikje van Bright is te zien dat het hem zeer goed gaat….!
 
Bright vertedert bijna iedereen door zijn spontaniteit en vrolijke gezicht, zijn hartelijkheid en zijn stevige omhelzing, alle adem wordt je afgesneden bij een hug van Bright! Soms echter is hij verstoord, dan is hij boos of ontevreden en kan dan ontzettend nors kijken, maar gelukkig duurt dat nooit lang.
Bright heeft inmiddels heel goed begrepen dat belangrijke zaken vaak tijdens een vergadering besloten worden en dus vraagt hij mij af en toe, als hij iets voor zichzelf wil regelen, om een “meeting”. Het zijn korte en leuke vergaderingen, hij houdt een gloedvol betoog en legt mij ook uit met wie ik het punt nog meer zou moeten bespreken. En maak niet de fout het te vergeten, want de volgende dag komt hij er zeker op terug!
 
Als je tegen Bright iets wil zeggen, terwijl hij liever zelf het woord heeft, dan klinkt het hard en onverbiddelijk: “Stop” of ook wel: “Stop, enough”!
Het mag duidelijk zijn, met Bright heb je nooit een saai moment, ook niet nu hij wat ouder wordt. In deze fase van zijn leven ontdekt hij bijv. zijn seksualiteit, dat proberen we uiteraard in goede banen te leiden. Hij blijft gelukkig altijd goed aanspreekbaar, dat is overigens iets anders dan dat hij altijd heel goed luistert……!
Omdat Bright Nkoranza zo goed kent, vindt hij het geweldig leuk om af en toe met ons mee te rijden als wij met de auto naar town gaan, bijv. voor inkopen of het internetcafé. Trots als een pauw zit hij graag voorin, hij zwaait en roept dan naar alle bekenden en dat zijn er heel veel, want Bright heeft heel veel vrienden, in Hand in Hand, in Nkoranza town en over de hele wereld!
Wij zijn dan ook heel blij met onze Bright boy en zijn “Bright” ideeën!