Help, 2 slangen!
Een rustige woensdagochtend in juli, zo lijkt het. Iedereen in Hand in Hand is bezig met allerlei activiteiten, tot plotseling Dominic een slang ziet liggen, enkele meters boven de grond op een tak van één van de bamboestruiken in het centrum van PCC, dicht bij ons huis.
Het duurt niet lang of iedereen komt kijken om die slang met eigen ogen te zien. Men kijkt ernaar op gepaste afstand, met een mengeling van angst en nieuwsgierigheid. Even later kijkt Juliana I nog eens extra goed en dan schreeuwt zij het uit: er blijkt nog een tweede slang te liggen, vlak boven de eerste! Volgens de lokale kenners is het zeldzaam dat er 2 verschillende slangen tegelijkertijd in één boom zitten.
De slangen kunnen via de bamboetakken soepel doorglijden naar de grote boom in het centrum van PCC, waarin talloze wevers momenteel druk bezig zijn hun nesten heel kunstig te weven. Hoe mooier het nestje gebouwd door het mannetje, hoe groter de kans dat het vrouwtje geïmponeerd zal zijn en met dat mannetje voor nageslacht wil zorgen. En de vele jonge vogeltjes in deze boom vormen blijkbaar zeer aantrekkelijk voedsel voor de slangen.
De angst voor slangen zit hier in Ghana heel diep, dat is iedereen hier van kinds af aan bijgebracht en niet ten onrechte, want de beten van o.a. de grote zwarte Cobra’s, de groene Mamba’s en de grijs-witte giftige adders kunnen dodelijk zijn.
De mannen gaan snel op zoek naar hun katapult en enkele grote stokken, terwijl alle vrouwelijke caregivers wegrennen om stenen en stukken puin te pakken om mee te gooien, al blijkt in de praktijk wel hoe moeilijk het is om daarmee een slang te raken…
De slangen hebben blijkbaar het gevoel veilig te zijn, want zij trekken zich aanvankelijk niets aan van al het lawaai beneden hen. Pas als een stok bij hen in de buurt komt, glijden ze soepel naar een volgende tak omhoog en het lijkt alsof ze allebei kunnen ontsnappen, ondanks een regen van stenen en vele pogingen hen met een katapult of een lange stok te raken. Enkele caregivers besluiten daarop om een tak, waarnaar de Cobra weggegleden is, af te hakken (en gelijk nog maar een paar takken) en zowaar, vlak daarna stort de Cobra met tak en al naar beneden en dan slaan de stokken en snel hard toe, allemaal op de kop van de slang. Groot feest, één slang is gedood, maar die avond en nacht slapen enkele mensen wel wat onrustig, want waar is de andere slang gebleven……?
De volgende dag, dezelfde tijd als gisteren. Dit keer is het Joyce, die de grijs-witte adder ziet liggen, wonderlijk genoeg bijna op dezelfde plek als de vorige dag. Opnieuw grote consternatie, maar dit keer pakt men het slimmer aan. Bovenin een lange stok slaat men een spijker krom en onder groot gejuich (gejuich, waarin overigens de angst duidelijk doorklinkt) lukt het om de slang daarmee naar beneden te trekken en opnieuw slaan de stokken snel en onverbiddelijk toe. In het lijf van de slang is een behoorlijke zwelling te zien, waarschijnlijk van een jong vogeltje dat vlak daarvoor door deze slang verschalkt is.
Twee grote slangen in twee dagen, wat een score! In triomf worden de slangen aan iedereen getoond en rondgedragen en die nacht slaapt iedereen weer rustig.
Of zou er misschien toch nog een derde slang zijn………? Jeannette en ik bekijken die mooie bamboetakken recht boven onze binnenplaats nu wel met iets andere ogen…!
De slangen kunnen via de bamboetakken soepel doorglijden naar de grote boom in het centrum van PCC, waarin talloze wevers momenteel druk bezig zijn hun nesten heel kunstig te weven. Hoe mooier het nestje gebouwd door het mannetje, hoe groter de kans dat het vrouwtje geïmponeerd zal zijn en met dat mannetje voor nageslacht wil zorgen. En de vele jonge vogeltjes in deze boom vormen blijkbaar zeer aantrekkelijk voedsel voor de slangen.
De angst voor slangen zit hier in Ghana heel diep, dat is iedereen hier van kinds af aan bijgebracht en niet ten onrechte, want de beten van o.a. de grote zwarte Cobra’s, de groene Mamba’s en de grijs-witte giftige adders kunnen dodelijk zijn.
De mannen gaan snel op zoek naar hun katapult en enkele grote stokken, terwijl alle vrouwelijke caregivers wegrennen om stenen en stukken puin te pakken om mee te gooien, al blijkt in de praktijk wel hoe moeilijk het is om daarmee een slang te raken…
De slangen hebben blijkbaar het gevoel veilig te zijn, want zij trekken zich aanvankelijk niets aan van al het lawaai beneden hen. Pas als een stok bij hen in de buurt komt, glijden ze soepel naar een volgende tak omhoog en het lijkt alsof ze allebei kunnen ontsnappen, ondanks een regen van stenen en vele pogingen hen met een katapult of een lange stok te raken. Enkele caregivers besluiten daarop om een tak, waarnaar de Cobra weggegleden is, af te hakken (en gelijk nog maar een paar takken) en zowaar, vlak daarna stort de Cobra met tak en al naar beneden en dan slaan de stokken en snel hard toe, allemaal op de kop van de slang. Groot feest, één slang is gedood, maar die avond en nacht slapen enkele mensen wel wat onrustig, want waar is de andere slang gebleven……?
De volgende dag, dezelfde tijd als gisteren. Dit keer is het Joyce, die de grijs-witte adder ziet liggen, wonderlijk genoeg bijna op dezelfde plek als de vorige dag. Opnieuw grote consternatie, maar dit keer pakt men het slimmer aan. Bovenin een lange stok slaat men een spijker krom en onder groot gejuich (gejuich, waarin overigens de angst duidelijk doorklinkt) lukt het om de slang daarmee naar beneden te trekken en opnieuw slaan de stokken snel en onverbiddelijk toe. In het lijf van de slang is een behoorlijke zwelling te zien, waarschijnlijk van een jong vogeltje dat vlak daarvoor door deze slang verschalkt is.
Twee grote slangen in twee dagen, wat een score! In triomf worden de slangen aan iedereen getoond en rondgedragen en die nacht slaapt iedereen weer rustig.
Of zou er misschien toch nog een derde slang zijn………? Jeannette en ik bekijken die mooie bamboetakken recht boven onze binnenplaats nu wel met iets andere ogen…!
