Olympische Spelen en PCC
De Olympische Winterspelen in Sotsji zijn voorbij en heel Nederland is trots op de geweldige prestaties van Nederlandse sporters daar (dit stukje tekst schrijf ik uiteraard vooral voor de lezers van deze rubriek van buiten Nederland, zodat ik zeker weet dat het succes van Nederland hen niet is ontgaan…..!).
Inmiddels is het leven alweer overgegaan tot de orde van alledag, het waren 2 mooie weken.
Is er enige gelijkenis te ontdekken tussen PCC en de Olympics? Dat is op het eerste gezicht nog niet zo eenvoudig, maar laten we eens een poging doen.
Wat kenmerkt bijvoorbeeld topsporters? Dat zijn mensen die dankzij grote inspanningen en voortdurend oefenen het beste uit zichzelf halen en zo tot prestaties komen die tot de verbeelding spreken en niet voor mogelijk werden gehouden.
Kijk, nu zijn we al een stuk dichter bij de bewoners van Hand in Hand gekomen. Ook in onze Community zien wij veel jonge mensen die dagelijks op zoek zijn naar het allerbeste in zichzelf en die er alles aan doen om dat te laten zien. Zij zijn trots, heel trots op hun bijzondere prestaties.
De verhalen in de pers over topsporters worden een stuk mooier en aansprekender als blijkt dat de desbetreffende atleet terug is gekomen van een blessure, als hij of zij in het verleden met veel tegenslag te maken heeft gehad. Dat maakt topsporters menselijker en als zij dit allemaal achter zich hebben gelaten en dankzij hun doorzettingsvermogen tot grote prestaties komen, dan gunt iedereen hen een medaille. Pas als je in een diep dal geweest bent, zo lijkt het, kun je maximaal van een hoge bergtop genieten.
Is er enige gelijkenis te ontdekken tussen PCC en de Olympics? Dat is op het eerste gezicht nog niet zo eenvoudig, maar laten we eens een poging doen.
Wat kenmerkt bijvoorbeeld topsporters? Dat zijn mensen die dankzij grote inspanningen en voortdurend oefenen het beste uit zichzelf halen en zo tot prestaties komen die tot de verbeelding spreken en niet voor mogelijk werden gehouden.
Kijk, nu zijn we al een stuk dichter bij de bewoners van Hand in Hand gekomen. Ook in onze Community zien wij veel jonge mensen die dagelijks op zoek zijn naar het allerbeste in zichzelf en die er alles aan doen om dat te laten zien. Zij zijn trots, heel trots op hun bijzondere prestaties.
De verhalen in de pers over topsporters worden een stuk mooier en aansprekender als blijkt dat de desbetreffende atleet terug is gekomen van een blessure, als hij of zij in het verleden met veel tegenslag te maken heeft gehad. Dat maakt topsporters menselijker en als zij dit allemaal achter zich hebben gelaten en dankzij hun doorzettingsvermogen tot grote prestaties komen, dan gunt iedereen hen een medaille. Pas als je in een diep dal geweest bent, zo lijkt het, kun je maximaal van een hoge bergtop genieten.
Laten we eens een paar topsporters uit PCC van dichtbij bekijken. Neem bijv. Aaron, die geen enkele coördinatie heeft over zijn spastische armen en benen en die toch al jarenlang van alles probeert om te leren lopen en desnoods 100 meter kruipt om maar niet over het hoofd gezien te worden. Een wereldprestatie!
Of neem Kojo Evans, eveneens zwaar beperkt, maar een groot talent op het weefgetouw dankzij heel veel uren van grote inzet en oneindig geduld.
Kijk ook eens naar Kofi Asare: als je hem ziet lopen kun je nauwelijks geloven hoeveel energie hij kan mobiliseren, hoe fantastisch hij kan drummen en hoe geweldig zijn ritmegevoel is, nog veel beter dan van een ijsdanser.
Kwame Nkrumah won vorig jaar zelf al eens een medaille of de Olympische Spelen voor Special Schools in Ghana met verspringen, ook al een toptalent dus.
Even verderop zien wij James en Joël elke dag in de weer om langdurige fitness oefeningen te doen, in hun geval gebeurt dat met een speciale rollator, waarbij zij proberen te leren lopen mede dankzij hun geweldige doorzettingsvermogen.
Paa Yaw kan alleen zitten en kruipen, maar hij toont zich op het voetbalveld een grootse keeper die zich met ware doodsverachting voor de bal en de aanstormende spelers van de tegenpartij werpt. En hij geniet als een kampioen!
Stephen rent op handen en voeten over datzelfde voetbalveld en doet dat met een onvoorstelbare snelheid en heel veel durf. Wie niet sterk is moet slim zijn, is zijn devies.
De caregivers en de vrijwilligers gedragen zich als de coaches van de Olympische topsporters, ze spannen zich elke dag in door veel te oefenen met hun pupillen en streven daarbij naar het maximaal haalbare resultaat. En dat geeft PCC al jarenlang een topniveau!
Het Olympische devies is: meedoen is belangrijker dan winnen. Dat is wat onze bewoners heel graag zouden doen: volwaardig meedoen in de Ghanese maatschappij. Op dat punt valt er nog wel veel te winnen…
Sotsji ligt, zoals dat heet, in het nieuwe Rusland. Ooit was een belangrijk devies in het oude Rusland: “Een ieder werkt naar vermogen en ontvangt naar prestatie”! Als dat werkelijk waar zou zijn, dan hadden heel, heel veel bewoners van PCC allang recht op een gouden medaille en kan de Ghanese vlag in top.
Kijk maar hoe ze als echte Olympiërs apetrots zijn op hun prestaties.
De bewoners van PCC blijven wellicht buiten bereik van de TV camera’s, maar het zijn echte topatleten!